Kategoria: Inne

Ministerstwo Finansów planuje wprowadzenie indywidualnych rachunków podatkowych, które miałyby obowiązywać już od stycznia 2020 r. Każdy z podatników oraz płatników otrzyma swój własny, indywidualny rachunek bankowy, za pośrednictwem którego będą wpłacać:

1. podatek dochodowy od osób fizycznych,
2. podatek dochodowy od osób prawnych,
3. podatek VAT,
4. niepodatkowe należności budżetowe

– na rachunki bankowe poszczególnych urzędów skarbowych.

Jak podatnik otrzyma rachunek podatkowy?

Podatnik znajdzie go na stronie internetowej ministerstwa finansów lub zrobi to za pośrednictwem urzędu skarbowego. Po podaniu nr PESEL lub NIP otrzyma swój indywidualny numer bankowy.

Indywidualny rachunek bankowy ma być wykorzystywany jedynie do wpłat i identyfikacji podmiotu z poziomu urzędników. Zwroty nadpłat nie będą zatem dokonywane za jego pośrednictwem.

Ministerstwo ostatnimi czasy odniosło się do białej listy podatników i rachunków wirtualnych oraz subkont. Jak wskazuje, numery subkont nie muszą znajdować się na białej liście podatników VAT, pod warunkiem że związany z nim rachunek rozliczeniowy znajduje się w wykazie.

Przypomnijmy, biała lista to wykaz podmiotów:

• zarejestrowanych jak podatnicy podatku VAT,
• do których naczelnik urzędu skarbowego nie dokonał rejestracji lub też wykreślił z rejestru jako podatników VAT.

Biała lista będzie działać już od 1 września br. a dostęp do niej ma być bezpłatny. W wykazie znajdą się również numery rachunków bankowych podatników, które muszą zgłosić sami podatnicy. Płatności będą musiały być dokonywane właśnie przy użyciu tych kont – w przeciwnym razie, jeżeli wartość transakcji przekroczy 15 tys. zł – podatnik dokonujący zapłaty nie wliczy jej w koszty (sankcja będzie obowiązywać od 1 stycznia 2020 r.). Uniknie tego jednak, jeżeli w ciągu 3 dni (nie dni roboczych) od dnia zlecenia przelewu poinformuje o pomyłce naczelnika urzędu skarbowego.

Nowelizacja ustawy o VAT oraz niektórych innych ustaw przewiduje zastąpienie składanych deklaracji VAT-7 i VAT-7K oraz informacji o prowadzonej ewidencji VAT w postaci plików JPK_VAT jednym przekształconym plikiem JPK_VAT. Będzie on składany w takim samym terminie, tj. do 25. dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym powstał obowiązek podatkowy.

Co istotne, nie będzie konieczności dołączania załączników VAT-ZZ, VAT-ZD i VAT-ZT – zostaną one zastąpione polami wyboru w zmodyfikowanym pliku JPK_VAT.

Nowy plik JPK_VAT nie będzie jednak dotyczył wszystkich. Nie zastąpi on m.in. deklaracji VAT-12, VAT-8, VAT-9M, VAT-10, VAT-11.

Od 1 kwietnia 2020 r. obowiązek składania nowych plików JPK_VAT obejmie dużych przedsiębiorców. Pozostali, będą musieli je stosować od 1 lipca 2020 r., chyba że zdecydują o wcześniejszym rozpoczęciu składania nowej ewidencji.

…już od kwietnia 2020 r.

500 zł kary za każdą nieprawidłowość .Ustawodawca przewiduje również kary – 500 zł za każdy błąd w pliku. Podatnik uniknie jej jednak, jeżeli po wezwaniu urzędu skoryguje swój błąd w odpowiednim terminie.

Z dniem 29 czerwca 2019r. weszła w życie ustawa z dnia 13 czerwca 2019 r. zmieniająca ustawę o zmianie ustawy o podatku akcyzowym oraz niektórych innych ustaw, ustawę o efektywności energetycznej oraz ustawę o biokomponentach i biopaliwach ciekłych (Dz.U. z 2019r. poz. 1210)

Zgodnie z jej zapisami odbiorcy końcowi energii elektrycznej, którzy są m.in. mikroprzedsiębiorcami i małymi przedsiębiorstwami w rozumieniu art. 7 ust. 1 pkt 1 i 2 ustawy z dnia 6 marca 2018 r. – Prawo przedsiębiorców, mają obowiązek złożenia przedsiębiorstwu energetycznemu, które jest stroną umowy sprzedaży energii elektrycznej albo umowy kompleksowej z tym odbiorcą, oświadczenia potwierdzającego status odbiorcy końcowego, co będzie podstawą uprawnienia do utrzymania ceny energii elektrycznej z dnia 30 czerwca 2018 r. w II półroczu 2019 r.

W przypadku wystąpienia zdarzenia powodującego zmianę statusu odbiorcy końcowego, mającą wpływ na przyznanie lub utratę uprawnień, o których mowa powyżej, odbiorca końcowy ma obowiązek złożyć przedsiębiorstwu energetycznemu stosowne oświadczenie w terminie 14 dni od daty wystąpienia zdarzenia

Oświadczenie takie należy złożyć w nieprzekraczalnym terminie do dnia 27 lipca 2019 r. według wzoru stanowiącego załącznik nr 1 do ustawy (wzór oświadczenia ). Zwracamy uwagę, iż zgodnie z wyjaśnieniami zawartymi na stronie Tauron istotna jest data złożenia dokumentu do przedsiębiorstwa energetycznego, a nie data jego nadania.

Pozostałym odbiorcom końcowym, tj. średnim i dużym przedsiębiorcom, ustawa umożliwia ubieganie się o udzielenie pomocy de minimis za II półrocze 2019 r.

Poniżej link do komunikatu Ministerstwa Energii w tej sprawie:

https://www.gov.pl/web/energia/ministerstwo-energii-kontynuacja-dzialan-oslonowych-przed-wzrostami-cen-energii-elektrycznej-w-polsce

Testu przedsiębiorcy jednak nie będzie. Miał on określić, kto w rzeczywistości  pracuje na własny rachunek, a kto tylko korzysta z preferencyjnego opodatkowania. Uniemożliwiłoby to korzystanie z liniowej stawki podatku dochodowego od osób fizycznych podmiotom prowadzącym działalność tylko dla jednego podmiotu. Skarbówka znalazła za to inny sposób na prześwietlenie samozatrudnionych, by sprawdzić czy przychody z działalności gospodarczej faktycznie pochodzą z prowadzonej działalności, a nie np. ze stosunku pracy (chodzi o przedsiębiorców, którzy pracują tylko dla jednej firmy i tylko jej wystawiają jedną fakturę miesięcznie nie ponosząc przy tym żadnego ryzyka gospodarczego). Weryfikacja przychodów ma w tym pomóc.

Wg danych Głównego Urzędu Statystycznego na koniec kwietnia 2019 r. takich osób prowadzących działalność gospodarczą było 3 155 499.

Ministerstwo Finansów opublikowało kolejne objaśnienia podatkowe dotyczące cen transferowych w zakresie technicznych aspektów przygotowywania analiz danych porównawczych oraz sporządzania opisów zgodności w odniesieniu do przepisów obowiązujących do 31 grudnia 2018 r.

Objaśnienia obejmują:

• porównywalność danych a ich lokalność,
• możliwość wykorzystania danych wewnętrznych,
• możliwość wykorzystania danych ofertowych,
• zasadność korzystania z danych porównawczych, które nie są publicznie dostępne, tzw. secret comparables,
• zasadność odrzucania z próby danych porównawczych podmiotów z wynikami ekstremalnymi (w tym podmiotów ze stratą),
• minimalną liczebność próby w analizie danych porównawczych,
• wybór punktu z przedziału,
• aktualizacja analizy danych porównawczych.

Ministerstwo wskazuje m.in., iż nie ma regulacji dotyczących rekomendowanej lub minimalnej liczebności próby porównawczej w analizie danych porównawczych, tak więc każda sytuacja wymaga indywidualnego podejścia i oceny jaka liczba obserwacji znajdujących się w próbie porównawczej pozwoli na wiarygodne wyznaczenie ceny lub wartości rynkowej.

Ponadto zwraca uwagę, że w przypadku, gdy wymagane jest ścisłe porównanie przedmiotu transakcji (np. przy zastosowaniu metody porównywalnej ceny niekontrolowanej) cechy charakterystyczne przedmiotu transakcji mogą mieć istotny wpływ zarówno na wybór branży, jak i na określenie właściwego (porównywalnego) rynku.

Plik do objaśnień podatkowych w zakresie cen transferowych

CIEKAWE INTERPRETACJE PODATKOWE:

1 Kara za opóźnienie nie stanowi kosztu

Interpretacja Dyrektora KIS  z 17 czerwca 2019 r., nr 0112-KDIL3-3.4011.174.2019.2.MC

Firma spóźniła się z dostarczeniem mebli laboratoryjnych do klienta, w konsekwencji czego odbiorca mebli zgodnie z zapisem umowy, obciążył ją karą umowną. Firma po zapłaceniu kary zdecydowała zaliczyć ją do kosztów uzyskania przychodów twierdząc, że ma do tego prawo z uwagi na fakt, iż meble zostały dostarczone bez wad. Nie było też zwłoki w wymianie wadliwego towaru i dostarczeniu towaru wolnego od wad.

Zgodnie z art. 23 ust. 1 pkt 19 ustawy o PIT nie uważa się za kosztów uzyskania przychodów kar umownych i odszkodowań z tytułu wad dostarczonych towarów, wykonywanych robót i usług oraz zwłoki w dostarczeniu towaru wolnego od wad lub zwłoki w usunięciu wad towarów albo wykonywanych robót i usług.

Zdaniem przedsiębiorcy przepis ten nie ma zastosowania, gdy strona prawidłowo wykonuje umowę, ale czyni to po upływie czasu jaki miała na wykonanie usługi.

Przeciwnego zdania był organ podatkowy, twierdząc, iż dla wykluczenia możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów wydatków na odszkodowania i kary umowne z tytułu nieterminowego wykonania usług czy też opóźnienia w dostawie towarów nie ma znaczenia przyczyna niedochowania przez dłużnika terminu świadczenia. Wystarczającą przesłanką jest wystąpienie odpowiedzialności dłużnika za opóźnienie czy zwłokę, która może wynikać z ustawy lub ze stosunku obligacyjnego łączącego strony. Zapłata kary umownej bądź odszkodowania na rzecz kontrahenta jest efektem istnienia takiej odpowiedzialności. Stwierdził zatem, że przedsiębiorca nie może zaliczyć kary umownej za niedotrzymanie terminu realizacji umowy do kosztów uzyskania przychodów.

2. Zniżka na produkty firmy stanowią przychód pracownika

Interpretacja Dyrektora KIS z 10 maja 2019 r., nr 0113-KDIPT2-3.4011.115.2019.2.ID

Z najnowszej interpretacji podatkowej wynika, że rabat udzielony pracownikowi na produkty firmy to dla niego korzyść majątkowa, bez względu na to, kto wykorzystuje zniżkę (czy będzie to pracownik, członek jego rodziny czy znajomy).

Wcześniejsze interpretacje wskazywały, że takie zniżki (z której mogą korzystać również bliscy pracodawcy) powinny być dla wszystkich neutralne podatkowo.

Zdaniem fiskusa w przedmiotowej sprawie pracodawca powinien doliczyć wartość przyznanego rabatu do wynagrodzenia pracownika i potracić od niej zaliczkę na podatek dochodowy od osób fizycznych.

Wyrok NSA z 12 czerwca 2019 r., sygn. akt II FSK 2016/17

Zgodnie z art. 17 ust. 1 pkt 34 ustawy o CIT, wolne od podatku są dochody z działalności gospodarczej prowadzonej na terenie specjalnej strefy ekonomicznej na podstawie zezwolenia.

Do 2001 roku obowiązywał sztywny wskaźnik mówiący, że wartość towarów i usług nabytych poza strefą nie może przekraczać 70% przychodów ze sprzedaży wyrobów. Nie było wtedy żadnych wątpliwości.
Spór w przedmiotowej sprawie dotyczył spółki zajmującej się m.in. produkcją rur i przewodów rurowych, które w zdecydowanej większości wytwarzała na terenie specjalnej strefy ekonomicznej. Część prac, takich jak cięcie czy cynkowanie galwaniczne, była jednak realizowana przez podwykonawcę spoza SSE.

Pojawiło się zatem pytanie, czy spółka może w całości zwolnić dochód ze sprzedaży towarów wytworzonych przy współpracy z kooperatorami spoza strefy.

Wg Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach, przywołany na wstępie przepis wskazuje, że proces produkcyjny powinien być w całości wykonywany przez podatnika posiadającego zezwolenie.

Ostatecznie, NSA przyznał rację Spółce. W jego ocenie procesy produkcyjne są na tyle skomplikowane, że nie zawsze jest możliwe ich realizowanie bez pomocy zewnętrznych podmiotów. Sąd zwrócił również uwagę, że wszystkie podmioty działające na terenie SSE kupują z zewnątrz m.in. prąd i wodę i nie ma to żadnego wpływu na wysokość zwolnienia podatkowego.