Kategoria: Aktualności

Przepisy przejściowe z nowelizacji ustawy o PIT nie do końca są precyzyjne w tej kwestii. Z pomocą przyszło Ministerstwo Finansów, które w odpowiedzi na pytanie DGP wyjaśniło, że już w tym roku płatnik musi pilnować kiedy jego pracownik kończy 26 lat.

MF potwierdziło, że kluczowy dla zwolnienia jest dzień przelewu – jeżeli ma on miejsce przed dniem 26. urodzin lub w tym dniu to zwolnienie jeszcze przysługuje, jeżeli po tym dniu – obowiązkowe jest pobranie zaliczki na podatek.

MF podkreśliło, że nadal obowiązują zasady regulujące moment powstania przychodu. Zatem w przypadku należności ze stosunku służbowego, stosunku pracy, pracy nakładczej, spółdzielczego stosunku pracy oraz umów-zleceń, przychód powstaje w momencie jego otrzymania lub w momencie postawienia go do dyspozycji. Przekładając to na praktykę – będzie to moment obciążenia rachunku pracodawcy.

Przykład:

Pracownik kończy 26 lat 23 października br. Przelew wynagrodzenia nastąpi 29 października (czyli już po dniu urodzin). W związku z tym zwolnienie nie może być już zastosowane.

W przedstawionej sytuacji ze zwolnienia można jeszcze skorzystać gdy przelew nastąpi najpóźniej 23 października – dzień 26. urodziny pracownika.

Co należy zauważyć, nie ustala się proporcji kwoty zwolnienia w przypadku przychodów otrzymanych przez pracownika w miesiącu jego urodzin, czyli w miesiącu utraty prawa do stosowania zwolnienia.

W związku z wyrokiem TSUE w sprawie C-307/16 z 2018 r.  z polskiego prawa ma zniknąć limit przewidziany w art. 127 ust. 6 ustalający wysokość obrotów za poprzedni rok podatkowy w wysokości 400 000 zł uprawniający do samodzielnego zwrotu podatku w systemie TAX FREE. Takie rozwiązanie przewiduje projekt nowelizacji ustawy o VAT.

Nie rozwiewa ona jednak innych wątpliwości powstających przy dokonywaniu sprzedaży towarów na rzecz podróżnych spoza Unii Europejskiej.

Nie precyzuje m.in. czym dokładnie może być bagaż osobisty, w którym podróżny może wywieźć towar i w związku z tym uruchomić całą procedurę TAX FREE. Problem jest również w kwestii przeznaczenia zakupionych towarów u sprzedawcy. Tylko sprzedaż na użytek własny może uprawniać do późniejszego zwrotu podatku w ramach TAX FREE. Nadużyciem prawa może być przez to sytuacja, w której podatnik sprzedaje towary podróżnemu w dużej ilości mogącej świadczyć o ich przeznaczeniu na cele handlowe. Nie wiadomo jednak jak sprzedawca miałby się uchronić przed takimi zarzutami. Z reguły działa on w zaufaniu do celników potwierdzających prawidłowy wywóz towarów, organy jednak próbują przerzucić na sprzedawcę obowiązek weryfikacji niehandlowego przeznaczenia sprzedawanych towarów. Sugerują, by mając takie podejrzenia odmawiać sprzedaży w ramach TAX FREE.

Wyrok NSA z 23 maja 2019 r., II FSK 1393/17

W ocenie NSA sprzedaż przedsiębiorstwa podlega podatkowi od czynności cywilnoprawnych w odniesieniu do poszczególnych składników z zastrzeżeniem, że tylko sprzedaż rzeczy i praw majątkowych jest opodatkowana.

Sąd potwierdził, że skoro przepis art. 6 ust. 1 pkt 1 u.p.c.c. nakazuje przyjęcie w przypadku sprzedaży podstawy opodatkowania w wysokości wartości rynkowej rzeczy i praw majątkowych, a nie ceny, to należy przyjąć, że chodzi o wartość jaką rzeczy te mają niejako „same w sobie”, bez uwzględniania zobowiązań.

W odniesieniu do pojęcia wartości przedsiębiorstwa (tzw. goodwill) sąd stwierdził, że  chodzi o wartość przedsiębiorstwa, jego niematerialne aktywa, na które składają się m.in. dochodowość, lokalizacja, organizacja marketingowa, reputacja, klientela. Goodwill to nadwyżka zyskowności danego przedsiębiorstwa nad średnią zdolnością generowania zysków podmiotów z danej branży. Wartość firmy (czyli nazwy przedsiębiorstwa, jego marki), w tym goodwill, staje się składową wartości przedsiębiorstwa, będąc nadwyżką godziwie oszacowanej wartości podmiotu gospodarczego – z uwzględnieniem zdolności do generowania zysków w przyszłości – nad sumą wartości jego aktywów. Goodwill jest definiowana też jako suma wartości elementów poza majątkowych, pozamaterialnych przedsiębiorstwa.

Jak twierdzi NSA wartość dodatnia firmy jest wyrażona w pieniądzu do celów podatkowych i bilansowych mająca charakter kalkulacyjny. Stanowi wartość ekonomiczną a nie prawem majątkowym i nie może być samodzielnie przedmiotem obrotu.

Interpretacja Szefa Krajowej Administracji Skarbowej z dnia 24 maja 2019 r., nrDPP13.8221.25.2019.GTM

Szef Krajowej Administracji Skarbowej uznał wydaną przez Dyrektora KIS interpretację za nieprawidłową, który uznał wówczas, że zgodnie z przepisami obowiązującymi do końca 2018 roku ,, za wartość transakcji (odpowiednio innego zdarzenia) dla celów sporządzania dokumentacji transakcji z podmiotami powiązanymi należy przyjąć wartość, która ma wpływ na ustalenie dochodu (straty) podatnika. W związku z tym, że podatek od towarów i usług, co do zasady, nie ma wpływu na ustalenie dochodu (straty) podatnika, to dla celów sporządzenia dokumentacji transakcji z podmiotami powiązanymi, wartość transakcji nie powinna obejmować podatku od towarów i usług.‘‘

Szef Krajowej Administracji Skarbowej zmienił jednak wydaną interpretację, przyznając rację Wnioskodawcy, że limity wskazane w art. 9a ustawy o CIT obowiązujące do końca 2018 r. odnoszą się do wartości netto.

STIR to skrót od Systemu Teleinformatyczny Izby Rozliczeń analizujący dane pochodzące m.in. z JPK_VAT oraz danych o rachunkach bankowych, które otrzymuje bezpośrednio od banków i SKOKów. Jeżeli system wykryje podejrzane działania podmiotu, urzędnicy mogą zablokować rachunek bankowy firmy na 72 godziny z opcją przedłużenia blokady do trzech miesięcy. W tym okresie niemożliwe jest obciążanie rachunku – można je jednak zasilać. Blokada ma na celu zatrzymanie transferu środków, które mogą pochodzić z wyłudzeń skarbowych. Problem w tym, że bank nie jest upoważniony do poinformowania przedsiębiorcy o zablokowaniu jego rachunku bankowego. Jedynym rozwiązaniem i potwierdzeniem tezy, że może to mieć związek ze STIR jest złożenie wniosku do banku o udzielenie takiej informacji. W takiej sytuacji bank po uprzednim potwierdzeniu przez Szefa KAS, że wszystkie żądania blokady rachunków tego podmiotu kwalifikowanego zostały wykonane może udzielić przedsiębiorcy takiej informacji. 

Wypłata z konta

Przedsiębiorca ma możliwość złożenia wniosek o wyrażenie zgody na wypłatę z zablokowanego rachunku środków na:

1. wynagrodzenie za pracę wypłacane na podstawie umowy o pracę zawartej co najmniej 3 miesiące przed dniem dokonania blokady wraz z zaliczką na podatek dochodowy oraz składkami na ubezpieczenie społeczne – po przełożeniu odpisu listy płac oraz dokumentu ZUS potwierdzającego zgłoszenie do ubezpieczeń społecznych z tytułu umowy o pracę,
2. alimenty lub rentę o charakterze alimentacyjnym – po przedłożeniu tytułu stwierdzającego obowiązek podmiotu kwalifikowanego do płacenia alimentów lub renty.

Środki znajdujące się na koncie mogą być ponadto wypłacane na uregulowanie zobowiązań podatkowych lub należności celnych na zasadach przewidzianych w art. 119 zz – 119 zza Ordynacji podatkowej.

Interpretacja Dyrektora KIS z 3 lipca 2019 r., nr 0115-KDIT2-3.4011.259.2019.1.JG

Wyraźnie zakreśla się już korzystna linia interpretacyjna dla przedsiębiorców w kwestii leasingu samochodów. Ostatnio Dyrektor KIS potwierdził, że przedsiębiorca po zakończeniu umowy leasingu i wykorzystywaniu samochodu wyłącznie w celach osobistych, niezwiązanych z prowadzoną działalnością gospodarczą, będzie mógł go sprzedać nie płacąc przy tym podatku dochodowego. Jest jednak jeden warunek. Sprzedaż musi nastąpić po upływie sześciu miesięcy od zakończenia umowy leasingu. Uzyskany przychód nie będzie wtedy stanowił przychodu z działalności gospodarczej, ale z odpłatnego zbycia rzeczy. Będzie miał więc zatem zastosowanie art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. d ustawy o PIT.

,,(…) jeżeli w istocie wykupiony po zakończeniu umowy leasingu operacyjnego samochód, o którym mowa we wniosku nie będzie stanowił składnika majątku firmy, wymienionego w art. 14 ust. 2 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, to przychód uzyskany ze sprzedaży tego samochodu nie będzie stanowił przychodu z działalności gospodarczej (…).’’

wyrok NSA z dnia 25 lipca 2019 r., II FSK 2753/17

Zgodnie z art. 15a ust. 7 ustawy o CIT:

,,za koszt poniesiony uważa się koszt wynikający z otrzymanej faktury (rachunku) albo innego dowodu w przypadku braku faktury (rachunku), a za dzień zapłaty ‒ dzień uregulowania zobowiązań w jakiejkolwiek formie, w tym w wyniku potrącenia wierzytelności.”

Naczelny Sąd Administracyjny w wyroku z dnia 25 lipca 2019 r. dokonał wykładni tego przepisu, i uznał, że za dzień zapłaty przy płatnościach przelewem należy uznać dzień, w którym rachunek zobowiązanego został obciążony. Jak wskazuje:

,,(…) pojęcie „zapłaty” i „dnia zapłaty”, powinno być rozpatrywane przez pryzmat przekazania z majątku podmiotu uprawnionego środków pieniężnych ze skutkiem zmniejszenia jego aktywów, co jest równoznaczne z obciążeniem rachunku Spółki (…). ”

Tak przyjętą zasadę należy stosować również przy ustalaniu ujemnych i dodatnich różnic kursowych, a także współczynnika zadłużenia w przepisach o niedostatecznej kapitalizacji.

NSA podkreślił również, że od pewnego już czasu utrwala się pogląd na temat prawa podatkowego, jako wyodrębniającej się z prawa finansowego gałęzi prawa. W związku z tym musi to implikować jego autonomię w stosunku do innych gałęzi prawa.

Nowy projekt rozporządzenia w sprawie kas rejestrujących mających postać oprogramowania przeznaczonego na smartfony czy tablety został skierowany do konsultacji. Celem projektu jest przede wszystkim zwalczanie nierejestrowanej sprzedaży detalicznej i ograniczenie unikania i uchylania się podatników od opodatkowania w zakresie podatku VAT.

Z kas fiskalnych będą mogli korzystać podatnicy VAT czynni oraz zwolnieni.

Rozporządzenie określa m.in.  sposób prowadzenia ewidencji przy użyciu kas oraz wymagania techniczne dla kas. Nie obejdzie się również bez fiskalizacji kasy i jej wpisu do Centralnego Repozytorium Kas. Dane z kas będą automatycznie przesyłane do systemu teleinformatycznego tak jak w przypadku kas online. Podatnik będzie miał   również obowiązek zapewnić połączenie z drukarką oraz posiadać ważny certyfikat producenta danej kasy.

Dokonywana ewidencja za pomocą wirtualnej nie będzie jednak możliwa w przypadku zwrotów towarów i uznanych reklamacji towarów i usług. Konieczna będzie odrębna ewidencja.

Rozporządzenie ma wejść w życie 1 stycznia 2020 r.

Od 1 września br. zwolnienie podmiotowe z podatku VAT utracą podatnicy nieprzekraczający 200 000 zł obrotu rocznie, handlujący:

• m.in. elektroniką, sprzętem RTV i AGD na odległość,
• Kosmetykami na odległość,
• Częściami do samochodów i motocykli – niezależnie od formy sprzedaży, tj. na odległość i stacjonarnie.

Zwolnienie przestanie również przysługiwać podatnikom świadczącym usługi factoringu.

Jak wskazuje nowelizacja ustawy przedsiębiorca prowadzący sprzedaż zarówno stacjonarną oraz internetową nie będzie mógł dalej korzystać ze zwolnienia – bez względu, która z nich jest przeważająca w jego działalności. Ministerstwo Finansów wskazuje, iż wystarczy, że przedsiębiorca:

• zawrze umowę w ramach zorganizowanego systemu zawierania umów na odległość,
• nie nastąpi jednoczesna fizyczna obecność stron,
• wykorzysta wyłącznie jeden lub większą liczbę środków porozumiewania się na odległość do chwili zawarcia umowy włącznie (sprzedaż telefoniczna czy internetowa).

Brak jest jednak odrębnych przepisów przejściowych w kwestii rozpatrywania transakcji dokonanych na przełomie sierpnia i września. Oznacza to, że ma tu zastosowanie art. 41 ust. 14h ustawy o VAT regulujący kwestię opodatkowania czynności uprzednio zwolnionych. Jak wskazuje Ministerstwo Finansów – zaliczka wpłacona przed 1 września będzie podlegała zwolnieniu – pozostała część należności, jeżeli zostanie wpłacona po tym terminie – będzie podlegała opodatkowaniu.

Utrata zwolnienia będzie wiązała się zatem z nowymi obowiązkami.

Od tej pory podatnicy będą obowiązani do składania deklaracji na cele podatku VAT, a także przesyłania plików JPK_VAT. Deklaracje VAT nie będą mogły być składane kwartalnie – taka możliwość przysługuje bowiem dopiero po 12 miesiącach od zarejestrowania podatnika jako czynnego VAT-owca.