Autor: tosiek86

interpretacja Dyrektora KIS z 03.07.2019 r., 0115-KDIT3.4011.215.2019.1.AK

Mężczyzna wystąpił z wnioskiem o wydanie interpretacji podatkowej w zakresie krótkoterminowego, okazjonalnego wynajmu mieszkania, na zakup którego zaciągnął niekorzystny kredyt. W wyniku sytuacji życiowej, Wnioskodawca nie potrzebował już nowego mieszkania, a jego sprzedaż była nieopłacalna. Z uwagi na wysokie koszty związane z utrzymaniem mieszkania, Wnioskodawca zdecydował się na okazjonalny i krótkoterminowy wynajem mieszkania celem pokrycia tych kosztów. W związku z tym ogłaszał się na portalach do tego przeznaczonych, z klientami zawierał zazwyczaj umowę o charakterze ustnym, a na przygotowanie lokalu musiał wygospodarować czas poza swoją pracą. Mieszkanie nie jest zatem w ciągłej gotowości do wynajęcia, a urządzenia, które w nim się znajdują zostały nabyte przez Wnioskodawcę jako osobę fizyczną.

Dyrektor KIS uznał takie działanie za działalność gospodarczą z uwagi na: 

,,szereg cyklicznych, powtarzalnych okresowo, w sposób zorganizowany i ciągły czynności, podejmowanych w celach zarobkowych”

W świetle powyższego, Wnioskodawca nie może zastosować do przychodów z usług wynajmu lokalu stawki ryczałtu od przychodów ewidencjonowanych w wysokości 8,5% przewidzianej dla najmu prywatnego, a stawkę 17 % – dla usług związanych z zakwaterowaniem.

Wyrok NSA z 14.05.2019 r., II FSK 1832/17

Zgromadzenie wspólników powołało na prezesa spółki osobę, która zgodnie z KSH nie mogła nim być z uwagi na skazanie prawomocnym wyrokiem (art. 18 § 2 KSH). Sąd rejestrowy odmówił zatem wpisania go do Krajowego Rejestru Sądowego. Nie miało to jednak wpływu na odpowiedzialność za zaległości podatkowe spółki powstałe w okresie, w którym pełnił on obowiązki członka zarządu z racji na podjętą uchwałę. NSA wskazał, że

,,nawet w przypadku, gdy uchwała narusza przepisy prawa, lecz nie zostanie zaskarżona na podstawie uksh i nie zostanie stwierdzona jej nieważność przez właściwy sąd, to będzie ważna i w pełni skuteczna wywołująca skutki prawne.”

Uchwała w zakresie powołania członka zarządu, w ocenie NSA, wywołuje skutki z chwilą jej podjęcia, a nie z chwilą zarejestrowania w KRS.

,,Wpis ten ma jedynie charakter deklaratywny i nie decyduje o tym, czy dana osoba jest, czy nie jest członkiem zarządu.”

W związku ze stanowiskiem organu, osoba ta ponosi odpowiedzialność za zobowiązania spółki w myśl art. 116 ordynacji podatkowej.

Wyrok NSA z 17.04.2019 r.,  I FSK 494/17

Organy podatkowe nie mogą żądać zapłaty podatku i odsetek od zaległości podatkowych jeżeli wcześniejsze stanowisko organu podczas kontroli oraz ugruntowana linia orzecznictwa, którą kierował się podatnik, wskazywały na brak obowiązki jego naliczania.

Sprawa dotyczyła spółki, która zawarła w 2012 r. umowę na kompleksowe utrzymanie autostrady z Generalną Dyrekcją Dróg Krajowych i Autostrad. Za świadczone usługi naliczała 8 lub 23 procentowy podatek VAT (w zależności od rodzaju usługi), co było w zgodzie z interpretacjami podatkowymi oraz kontrolą, która została przeprowadzona w spółce w 2012 r.

Problem rozpoczął się po interpretacji fiskusa z 2014 r., który stwierdził, że wszystkie usługi w ramach umowy na kompleksowe utrzymanie autostrad to elementy jednego świadczenia, które powinny być opodatkowane łącznie 23 procentową stawką VAT. Spółka nie zmieniła jednak sposobu rozliczania podatku VAT. Po drugiej kontroli spółki jej działania zostały uznane za błędne, a spółka w ocenie organu powinna dopłacić podatek wraz z odsetkami.

Sprawa swój finał znalazła w NSA. Sąd co prawda potwierdził, że usługi te stanowią usługę kompleksową i powinny być opodatkowane tylko stawką 23 procentową, jednak orzekł, że spółka nie ma obowiązku dopłaty podatku z racji, że kierowała się ugruntowaną linią orzecznictwa i wynikiem pierwszej kontroli. Na gruncie fundamentalnej zasady zaufania do organów podatkowych, nie dopuszczalna jest taka zmiana stanowiska fiskusa i wyciąganie negatywnych konsekwencji wobec spółki.

To precedensowy wyrok w zakresie zasady zaufania. Wcześniejsze wyroki brały ją pod uwagę, jednak nie stawiały jej przed prawem materialnym.

Ministerstwo Finansów planuje wprowadzenie indywidualnych rachunków podatkowych, które miałyby obowiązywać już od stycznia 2020 r. Każdy z podatników oraz płatników otrzyma swój własny, indywidualny rachunek bankowy, za pośrednictwem którego będą wpłacać:

1. podatek dochodowy od osób fizycznych,
2. podatek dochodowy od osób prawnych,
3. podatek VAT,
4. niepodatkowe należności budżetowe

– na rachunki bankowe poszczególnych urzędów skarbowych.

Jak podatnik otrzyma rachunek podatkowy?

Podatnik znajdzie go na stronie internetowej ministerstwa finansów lub zrobi to za pośrednictwem urzędu skarbowego. Po podaniu nr PESEL lub NIP otrzyma swój indywidualny numer bankowy.

Indywidualny rachunek bankowy ma być wykorzystywany jedynie do wpłat i identyfikacji podmiotu z poziomu urzędników. Zwroty nadpłat nie będą zatem dokonywane za jego pośrednictwem.

Ministerstwo ostatnimi czasy odniosło się do białej listy podatników i rachunków wirtualnych oraz subkont. Jak wskazuje, numery subkont nie muszą znajdować się na białej liście podatników VAT, pod warunkiem że związany z nim rachunek rozliczeniowy znajduje się w wykazie.

Przypomnijmy, biała lista to wykaz podmiotów:

• zarejestrowanych jak podatnicy podatku VAT,
• do których naczelnik urzędu skarbowego nie dokonał rejestracji lub też wykreślił z rejestru jako podatników VAT.

Biała lista będzie działać już od 1 września br. a dostęp do niej ma być bezpłatny. W wykazie znajdą się również numery rachunków bankowych podatników, które muszą zgłosić sami podatnicy. Płatności będą musiały być dokonywane właśnie przy użyciu tych kont – w przeciwnym razie, jeżeli wartość transakcji przekroczy 15 tys. zł – podatnik dokonujący zapłaty nie wliczy jej w koszty (sankcja będzie obowiązywać od 1 stycznia 2020 r.). Uniknie tego jednak, jeżeli w ciągu 3 dni (nie dni roboczych) od dnia zlecenia przelewu poinformuje o pomyłce naczelnika urzędu skarbowego.

Nowelizacja ustawy o VAT oraz niektórych innych ustaw przewiduje zastąpienie składanych deklaracji VAT-7 i VAT-7K oraz informacji o prowadzonej ewidencji VAT w postaci plików JPK_VAT jednym przekształconym plikiem JPK_VAT. Będzie on składany w takim samym terminie, tj. do 25. dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym powstał obowiązek podatkowy.

Co istotne, nie będzie konieczności dołączania załączników VAT-ZZ, VAT-ZD i VAT-ZT – zostaną one zastąpione polami wyboru w zmodyfikowanym pliku JPK_VAT.

Nowy plik JPK_VAT nie będzie jednak dotyczył wszystkich. Nie zastąpi on m.in. deklaracji VAT-12, VAT-8, VAT-9M, VAT-10, VAT-11.

Od 1 kwietnia 2020 r. obowiązek składania nowych plików JPK_VAT obejmie dużych przedsiębiorców. Pozostali, będą musieli je stosować od 1 lipca 2020 r., chyba że zdecydują o wcześniejszym rozpoczęciu składania nowej ewidencji.

…już od kwietnia 2020 r.

500 zł kary za każdą nieprawidłowość .Ustawodawca przewiduje również kary – 500 zł za każdy błąd w pliku. Podatnik uniknie jej jednak, jeżeli po wezwaniu urzędu skoryguje swój błąd w odpowiednim terminie.

Z dniem 29 czerwca 2019r. weszła w życie ustawa z dnia 13 czerwca 2019 r. zmieniająca ustawę o zmianie ustawy o podatku akcyzowym oraz niektórych innych ustaw, ustawę o efektywności energetycznej oraz ustawę o biokomponentach i biopaliwach ciekłych (Dz.U. z 2019r. poz. 1210)

Zgodnie z jej zapisami odbiorcy końcowi energii elektrycznej, którzy są m.in. mikroprzedsiębiorcami i małymi przedsiębiorstwami w rozumieniu art. 7 ust. 1 pkt 1 i 2 ustawy z dnia 6 marca 2018 r. – Prawo przedsiębiorców, mają obowiązek złożenia przedsiębiorstwu energetycznemu, które jest stroną umowy sprzedaży energii elektrycznej albo umowy kompleksowej z tym odbiorcą, oświadczenia potwierdzającego status odbiorcy końcowego, co będzie podstawą uprawnienia do utrzymania ceny energii elektrycznej z dnia 30 czerwca 2018 r. w II półroczu 2019 r.

W przypadku wystąpienia zdarzenia powodującego zmianę statusu odbiorcy końcowego, mającą wpływ na przyznanie lub utratę uprawnień, o których mowa powyżej, odbiorca końcowy ma obowiązek złożyć przedsiębiorstwu energetycznemu stosowne oświadczenie w terminie 14 dni od daty wystąpienia zdarzenia

Oświadczenie takie należy złożyć w nieprzekraczalnym terminie do dnia 27 lipca 2019 r. według wzoru stanowiącego załącznik nr 1 do ustawy (wzór oświadczenia ). Zwracamy uwagę, iż zgodnie z wyjaśnieniami zawartymi na stronie Tauron istotna jest data złożenia dokumentu do przedsiębiorstwa energetycznego, a nie data jego nadania.

Pozostałym odbiorcom końcowym, tj. średnim i dużym przedsiębiorcom, ustawa umożliwia ubieganie się o udzielenie pomocy de minimis za II półrocze 2019 r.

Poniżej link do komunikatu Ministerstwa Energii w tej sprawie:

https://www.gov.pl/web/energia/ministerstwo-energii-kontynuacja-dzialan-oslonowych-przed-wzrostami-cen-energii-elektrycznej-w-polsce

Testu przedsiębiorcy jednak nie będzie. Miał on określić, kto w rzeczywistości  pracuje na własny rachunek, a kto tylko korzysta z preferencyjnego opodatkowania. Uniemożliwiłoby to korzystanie z liniowej stawki podatku dochodowego od osób fizycznych podmiotom prowadzącym działalność tylko dla jednego podmiotu. Skarbówka znalazła za to inny sposób na prześwietlenie samozatrudnionych, by sprawdzić czy przychody z działalności gospodarczej faktycznie pochodzą z prowadzonej działalności, a nie np. ze stosunku pracy (chodzi o przedsiębiorców, którzy pracują tylko dla jednej firmy i tylko jej wystawiają jedną fakturę miesięcznie nie ponosząc przy tym żadnego ryzyka gospodarczego). Weryfikacja przychodów ma w tym pomóc.

Wg danych Głównego Urzędu Statystycznego na koniec kwietnia 2019 r. takich osób prowadzących działalność gospodarczą było 3 155 499.

Ministerstwo Finansów opublikowało kolejne objaśnienia podatkowe dotyczące cen transferowych w zakresie technicznych aspektów przygotowywania analiz danych porównawczych oraz sporządzania opisów zgodności w odniesieniu do przepisów obowiązujących do 31 grudnia 2018 r.

Objaśnienia obejmują:

• porównywalność danych a ich lokalność,
• możliwość wykorzystania danych wewnętrznych,
• możliwość wykorzystania danych ofertowych,
• zasadność korzystania z danych porównawczych, które nie są publicznie dostępne, tzw. secret comparables,
• zasadność odrzucania z próby danych porównawczych podmiotów z wynikami ekstremalnymi (w tym podmiotów ze stratą),
• minimalną liczebność próby w analizie danych porównawczych,
• wybór punktu z przedziału,
• aktualizacja analizy danych porównawczych.

Ministerstwo wskazuje m.in., iż nie ma regulacji dotyczących rekomendowanej lub minimalnej liczebności próby porównawczej w analizie danych porównawczych, tak więc każda sytuacja wymaga indywidualnego podejścia i oceny jaka liczba obserwacji znajdujących się w próbie porównawczej pozwoli na wiarygodne wyznaczenie ceny lub wartości rynkowej.

Ponadto zwraca uwagę, że w przypadku, gdy wymagane jest ścisłe porównanie przedmiotu transakcji (np. przy zastosowaniu metody porównywalnej ceny niekontrolowanej) cechy charakterystyczne przedmiotu transakcji mogą mieć istotny wpływ zarówno na wybór branży, jak i na określenie właściwego (porównywalnego) rynku.

Plik do objaśnień podatkowych w zakresie cen transferowych