Pora na innowacje. Co mogą oznaczać Ulgi na Prototypy?

Wielokrotnie krytykowane przepisy Polskiego Ładu, które wprowadziły niemałe zamieszanie w polskiej rzeczywistości podatkowej, powołały również do życie wiele ciekawych preferencji podatkowych. Jedną z nich jest obowiązująca od początku 2022 r. ulga na prototyp, która z założenia wspierać ma podatników prowadzących działalność badawczo-rozwojową we wdrażaniu ich pomysłów w życie.

Nowo wprowadzona regulacja pozwala podatnikom CIT (i analogicznie podatnikom PIT), uzyskującym przychody inne niż przychody z zysków kapitałowych, na odliczenie od podstawy opodatkowania kwoty stanowiącej 30% sumy kosztów produkcji próbnej nowego produktu i wprowadzenia go na rynek, z zastrzeżeniem jednak, że wysokość odliczenia nie może w roku podatkowym przekroczyć 10% dochodu osiągniętego z innych źródeł przychodów niż z zysków kapitałowych.

Definicje ustawowe

Regulując ulgę na prototyp ustawodawca zdecydował się na legalne zdefiniowanie pojęcia produktu, produkcji próbnej oraz wprowadzenia na rynek nowego produktu. Przykładowo, pod pojęciem produkcji próbnej nowego produktu rozumieć należy etap rozruchu technologicznego produkcji niewymagający dalszych prac projektowo konstrukcyjnych lub inżynieryjnych, którego celem jest wykonanie prób i testów przed uruchomieniem procesu produkcji nowego produktu, powstałego w wyniku prowadzenia przez podatnika prac badawczo-rozwojowych, przy czym etap rozruchu technologicznego obejmuje okres od momentu poniesienia pierwszego kosztu związanego z tym etapem do momentu rozpoczęcia produkcji nowego produktu.

Co podlega odliczeniu?

Przepisy regulujące podatki dochodowe zawierają precyzyjną listę wydatków  kwalifikowanych podlegających odliczeniu w ramach omawianej ulgi. Preferencja obejmie więc koszty produkcji próbnej oraz koszty związane z wprowadzeniem na rynek nowego produktu. Do pierwszej kategorii wydatków zaliczymy np.:

  • cenę nabycia lub koszt wytworzenia fabrycznie nowych środków trwałych niezbędnych do uruchomienia produkcji próbnej nowego produktu (zaliczonych do grupy 3-6 i 8 Klasyfikacji Środków Trwałych),
  • koszty nabycia materiałów i surowców nabytych wyłącznie w celu produkcji próbnej nowego produktu.

Przez koszty związane z wprowadzeniem na rynek nowego produktu rozumieć należy:

  • badań, ekspertyz, przygotowania dokumentacji niezbędnej do uzyskania certyfikatu, homologacji, znaku CE, znaku bezpieczeństwa, uzyskania lub utrzymania zezwolenia na obrót lub innych obowiązkowych dokumentów lub oznakowań związanych z dopuszczeniem do obrotu lub użytkowania oraz koszty opłat pobieranych w celu ich uzyskania, odnowienia lub przedłużenia;
  • badania cyklu życia produktu; systemu weryfikacji technologii środowiskowych.