Nowy podatek od plastiku. Takie koszty poniosą przedsiębiorcy

14 kwietnia Sejm uchwalił ustawę wprowadzającą do porządku prawnego założenia europejskiej dyrektywy Single Use Plastic, której celem jest ograniczenie zużywania plastiku. Polski rynek ma rok na przygotowanie się do wejścia w życie nowego podatku. Ze sklepów i restauracji mają zniknąć plastikowe kubeczki, słomki i sztućce.

Nowe obowiązki zostaną nałożone na producentów i sprzedawców opakowań jednorazowych. Choć ekonomiczny ciężar tych opłat odczują najmocniej konsumenci, to przedsiębiorcy mają teraz nieco ponad rok, aby przygotować się do zmian np. w odniesieniu do ich księgowania i prezentacji w dokumentach i paragonach.

Będą oni musieli przede wszystkim wyposażyć swoje lokale w alternatywne opakowania wielokrotnego użytku — wykonane np. z drewna, metalu czy bambusa, które za dodatkową opłatą będzie mógł nabyć konsument. Celem tych zmian jest wprowadzenie “bodźców ekonomicznych”, które mają ograniczyć stosowanie produktów z tworzyw sztucznych. Dzięki temu mają zniknąć m.in. kubki na napoje z pokrywkami, plastikowe patyczki higieniczne, słomki czy pojemniki na żywność typu fast food. 

Obowiązywać będą dwie nowe opłaty. Pierwsza — od wybranych produktów jednorazowego użytku z tworzyw sztucznych sprzedawanych detalicznie. Druga — od tożsamych opakowań, w których wydawane jest jedzenie i napoje na wynos. 

Jakie koszty poniosą przedsiębiorcy?

Przedsiębiorcy będą m.in. zobowiązani do wnoszenia opłat — np. 20 groszy za 1 kg wprowadzonego do obrotu produktu lub 3 gr za jedną sztukę. Stawki również będą określone w rozporządzeniu.

Zgodnie z ustawą, przedsiębiorcy wprowadzający na rynek jednorazowe produkty z plastiku będą również ponosić opłaty związane z prowadzeniem publicznych kampanii edukacyjnych związanych z ograniczeniem stosowania plastiku. 

Dyrektywa przewiduje ponadto obowiązek informowania klientów, poprzez czytelne oznakowanie na opakowaniu produktu jednorazowego użytku z plastiku o szkodliwości jego wpływu na środowisko. Polski rynek ma rok na przygotowanie się do wejścia w życie nowych realiów.

 

Rodzina

Ustawa o fundacjach rodzinnych weszła w życie. Wprowadza ważne regulacje

Po wielu miesiącach konsultacji, Sejm 14 grudnia 2022 r. przyjął długo oczekiwaną ustawę o fundacji rodzinnej, która zapewnić ma korzystne reguły dziedziczenia rodzinnych majątków. W uchwalonym akcie prawnym znalazło się wiele rozwiązań, które zachęcają podatników do korzystania z tej instytucji.

 

Fundacja rodzinna

Fundacja rodzinna jest podmiotem, który z założenia odpowiadać ma za zarządzanie majątkiem rodzinnego biznesu, co w efekcie usprawnić ma jego sukcesję. Instytucja ta będzie musiała posiadać siedzibę na terytorium RP, będzie miała osobowość prawną, a po utworzeniu będzie wpisywana do odrębnego rejestru fundacji rodzinnych. 

Do utworzenia fundacji rodzinnej wymagane będzie sporządzenie przez notariusza aktu założycielskiego lub testamentu, obejmującego oświadczenie o utworzeniu fundacji rodzinnej. Instytucję tę założyć będzie mogła jedynie osoba fizyczna posiadająca pełną zdolność do czynności prawnych lub kilka takich osób.

 

Działalność gospodarcza

Ostateczna wersja ustawy wprowadza wyjątki od bezwzględnego zakazu prowadzenia działalności gospodarczej przez fundację rodzinną, który zakładały wcześniejsze projekty. Wyjątki te obejmują m.in. działalność polegającą na: 

  1. zbywaniu mienia, którego posiadaczem lub właścicielem jest fundacja, i o ile nie zostało one nabyte w celu dalszej odsprzedaży;
  2. przystępowaniu i uczestnictwie w spółkach handlowych, funduszach inwestycyjnych, spółdzielniach oraz podmiotach o podobnym charakterze mających swoją siedzibę w kraju lub zagranicą;
  3. udzielaniu pożyczek spółkom kapitałowym, w których fundacja rodzinna posiada udziały lub akcje, spółkom osobowym, w których fundacja rodzinna uczestniczy jako wspólnik, a także beneficjentom;
  4. prowadzeniu przedsiębiorstwa w ramach gospodarstwa rolnego.

Opodatkowanie fundacji rodzinnej

Dochody fundatora oraz beneficjenta otrzymane z fundacji rodzinne nie będą podlegać opodatkowaniu podatkiem do spadków i darowizn. Będą one natomiast podlegać przepisom o podatku dochodowym do osób fizycznych. Opodatkowanie będzie w tym zakresie zależne od stopnia pokrewieństwa beneficjenta z fundatorem. Zwolnione z podatku będą niektóre świadczenia fundacji na rzecz beneficjentów, którzy są fundatorami oraz członkami ich najbliższej rodziny. W pozostałych przypadkach będą one opodatkowane według stawki 15 proc.

Fundacja rodzinna zostanie również objęta przedmiotowym zwolnieniem od podatku dochodowego od osób prawnych. Zwolnienie obejmie również dochody osiągane przez fundację rodzinną z działalności gospodarczej prowadzonej w zakresie dozwolonym przez ustawę. Jeżeli jednak fundacja będzie prowadziła działalność gospodarczą w zakresie wykraczającym poza wymieniony w przepisach wówczas będzie musiała zapłacić CIT w wysokości 25 proc. podstawy opodatkowania. Neutralne podatkowo będzie także wyposażenie fundacji w majątek przez fundatora. 

Zmiany w prawie spadkowym

Ustawa o fundacji rodzinnej znowelizowała również przepisy prawa spadkowego dotyczące instytucji zachowku. Przewidziano w niej m.in. możliwość zrzeczenia się prawa do zachowku, rozłożenia go na raty i odroczenie terminu płatności. Co więcej, świadczenia otrzymane przez uprawnionego od fundacji rodzinnej obniżą wartość zachowku.

Ponadto fundacja rodzinna będzie mogła odpowiadać za zobowiązania fundatora powstałe przed jej ustanowieniem (odpowiedzialność solidarna), a za zobowiązania alimentacyjne powstałe także po jej utworzeniu, jeśli egzekucja z jego majątku będzie bezskuteczna (odpowiedzialność subsydiarna).

Jeżeli masz pytania dotyczące fundacji rodzinnej skontaktuj się z nami

 

Tarcza dla pogranicza

Na początku października bieżącego roku Sejm przyjął długo wyczekiwaną ustawę, która tworzyć ma ramy prawne dla tzw. „tarczy dla pogranicza”, czyli programu pomocowego dla przedsiębiorców z obszarów leżących przy granicy Polski z Białorusią, na których od września 2021 r. do czerwca 2022 r. obowiązywał czasowy zakaz przebywania.

Początkowo, na obszarach przygranicznych od 2 września 2021 r. przez 90 dni obowiązywał stan wyjątkowy i związany z nim zakaz przebywania. Stosownie do postanowień Konstytucji RP, został on jednak zniesiony z końcem listopada 2021 r. Jednak, z uwagi na nadal trwający kryzys migracyjny, rząd, na mocy rozporządzenia ministra spraw wewnętrznych i administracji, zdecydował o zachowaniu zakazu przebywania w sferze nadgranicznej. Stan ten utrzymywał się do czerwca bieżącego roku i spowodował znaczne utrudnienia w działalności przedsiębiorców z tego obszaru.

Zgoda Komisji Europejskiej coraz bliżej

Ustawodawca, dostrzegając problemy podmiotów strefy przygranicznej, jesienią 2021 r. uchwalił ustawę o rekompensacie w związku z wprowadzeniem stanu wyjątkowego, która została stosownie znowelizowania po przedłużeniu zakazu przebywania. Omawiana rekompensata stanowiła jednak pomoc de minimis i zgodnie z Rozporządzeniem 1407/2013 z 18 grudnia 2013 r. maksymalna jej kwota, przypadająca na jednego beneficjenta, wynosi 200 tys. euro w przeciągu trzech lat. Limit ten okazał się przeszkodą dla wielu podmiotów.

W związku z powyższym zaistniała potrzeba stworzenia nowego programu wsparcia, którym ma być właśnie „tarcza dla pogranicza”. Z uwagi jednak na fakt, że również ta forma to pomoc de minimis, do jej wprowadzenia potrzebna jest notyfikacja Komisji Europejskiej. Polega ona na oficjalnym przekazaniu organowi wykonawczemu UE projektu wsparcia wraz z niezbędnymi dla oceny zgodności pomocy publicznej z rynkiem wewnętrznym. Komisja, po otrzymaniu kompletu informacji i dokumentów, podejmuje decyzję w przedmiocie akceptacji takiego programu.

Z przekazywanych przez rząd informacji wynika, że rozmowy z Komisją Europejską są już w finalnej fazie i zgoda na nowy program wsparcia jest coraz bliżej.

Beneficjenci „tarczy dla pogranicza”

Z założenia, program pomocowy kierowany jest do przedsiębiorców działających na obszarach przygranicznych części województwa podlaskiego oraz województwa lubelskiego, które obejmują łącznie 183 miejscowości położone w 8 powiatach: siemiatyckim, hajnowskim, białostockim, sokólskim, augustowskim, sejneńskim, włodawskim oraz bialskim.

Dokładne zasady funkcjonowania programu nie są jeszcze znane, ale wydaje się, że będą one tożsame z tymi związanymi z wypłatą poprzednich rekompensat finansowych w związku z wprowadzeniem stanu wyjątkowego jesienią zeszłego roku i obejmą ten sam krąg beneficjentów.

Zasady uzyskania wsparcia

Przed wejściem w życie ustawy nie jest pewne jak dokładnie wyglądać będą warunki uzyskania pomocy finansowej. Z dotychczasowych informacji wynika jednak, że we wniosku o wsparcie znaleźć się musi oznaczenie przedsiębiorcy, informacje o jego siedzibie oraz o wysokości wnioskowanego wsparcia wraz z numerem konta do wpłaty. Dodatkowo, potrzebne będą dokumenty potwierdzające poniesioną stratę oraz oświadczenie przedsiębiorcy wymagane do ustalenia możliwości objęcia pomocą.

O udzieleniu wsparcia decydował będzie wojewoda. Organ administracji rządowej będzie miał 30 dni od dnia złożenia wniosku na wydanie ostatecznej i prawomocnej decyzji w sprawie wsparcia finansowego. Zostanie on również uprawniony do weryfikacji złożonego wniosku i przeprowadzenia w tym celu kontroli lub jej zlecenia. Następnie kopie wydanych decyzji wojewodowie przekazywać będą w ciągu 7 dni do Polskiego Funduszu Rozwoju, który w terminie kolejnych 7 dni wypłacał będzie wsparcie.