Na mocy ustawy z dnia 2 marca 2020 r. o szczególnych rozwiązaniach związanych z zapobieganiem, przeciwdziałaniem i zwalczaniem COVID-19, innych chorób zakaźnych oraz wywołanych nimi sytuacji kryzysowych (t.j. Dz. U. poz. 1842 ze zm.) znowelizowanej w dniu 19 czerwca 2020 r. (Dz. U. poz. 1086 ze zm.) pracodawca w okresie obowiązywania stanu zagrożenia epidemicznego albo stanu epidemii oraz w okresie 3 miesięcy po ich odwołaniu, może oddalić pracownika do pracy zdalnej. W takim przypadku obowiązkiem pracodawcy jest zapewnienie pracownikowi niezbędnych do wykonywania pracy zdalnej narzędzi oraz materiałów biurowych.
Dyrektor KIS wydał w grudniu ubiegłego roku interpretacje podatkową, w której potwierdził, że refundacja przez Spółkę kosztów zakupu krzesła, stołu/biurka, podnóżka, uchwytu na dokumentu, apteczki wyposażonej zgodnie z normą DIN 13157 oraz gaśnicy proszkowej ABC 2kg nie powoduje powstania przychodu podatkowego po stronie pracownika. Bez znaczenia jest przy tym sposób zapewniania przez pracodawcę tego sprzętu, tj. czy następuje to w formie rzeczowej czy poprzez wypłatę świadczenia za używanie własnego sprzętu pracownika.
Fiskus słusznie zauważył, że ,,w sytuacji wykonywania pracy przez pracowników na rzecz Spółki w miejscu stałego wykonywania pracy (w siedzibie Spółki), powyższy sprzęt enumeratywnie wskazany w Załączniku nr 2 do Regulaminu jest zapewniany przez pracodawcę. Niemniej jednak, biorąc pod uwagę wyjątkowe okoliczności, tj. wprowadzony stan zagrożenia epidemicznego w Polsce oraz stan epidemii w związku z COVID-19, uznać można, że w celu należytego wykonywania obowiązków pracowniczych sam pracownik niejako współdziała z pracodawcą, organizując samodzielnie we własnym zakresie sprzęt niezbędny do świadczenia pracy zdalnej na rzecz pracodawcy. A zatem poniesiony przez niego wydatek na zakup sprzętu, który nie jest zapewniany przez pracodawcę, został spełniony właśnie w interesie pracodawcy.’’
To kolejna pozytywna interpretacja podatkowa w zakresie pracy zdalnej i jej skutków na tle podatkowym. W grudniu ubiegłego roku fiskus potwierdził również, że wypłacone ,,kwoty ekwiwalentu za zużycie Internetu i energii elektrycznej pracownikom wykonującym pracę zdalną nie będą stanowiły przychodu ze stosunku pracy, o którym mowa w art. 12 ust. 1 w związku z art. 11 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych’’ (Interpretacja z dnia 15 grudnia 2020 r., nr 0115-KDIT2.4011.739.2020.1.RS).
Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z dnia 3 grudnia 2020 r., nr 0113-KDIPT2-3.4011.725.2020. 2.KS