Kara za opóźnienie nie stanowi kosztu

CIEKAWE INTERPRETACJE PODATKOWE:

1 Kara za opóźnienie nie stanowi kosztu

Interpretacja Dyrektora KIS  z 17 czerwca 2019 r., nr 0112-KDIL3-3.4011.174.2019.2.MC

Firma spóźniła się z dostarczeniem mebli laboratoryjnych do klienta, w konsekwencji czego odbiorca mebli zgodnie z zapisem umowy, obciążył ją karą umowną. Firma po zapłaceniu kary zdecydowała zaliczyć ją do kosztów uzyskania przychodów twierdząc, że ma do tego prawo z uwagi na fakt, iż meble zostały dostarczone bez wad. Nie było też zwłoki w wymianie wadliwego towaru i dostarczeniu towaru wolnego od wad.

Zgodnie z art. 23 ust. 1 pkt 19 ustawy o PIT nie uważa się za kosztów uzyskania przychodów kar umownych i odszkodowań z tytułu wad dostarczonych towarów, wykonywanych robót i usług oraz zwłoki w dostarczeniu towaru wolnego od wad lub zwłoki w usunięciu wad towarów albo wykonywanych robót i usług.

Zdaniem przedsiębiorcy przepis ten nie ma zastosowania, gdy strona prawidłowo wykonuje umowę, ale czyni to po upływie czasu jaki miała na wykonanie usługi.

Przeciwnego zdania był organ podatkowy, twierdząc, iż dla wykluczenia możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów wydatków na odszkodowania i kary umowne z tytułu nieterminowego wykonania usług czy też opóźnienia w dostawie towarów nie ma znaczenia przyczyna niedochowania przez dłużnika terminu świadczenia. Wystarczającą przesłanką jest wystąpienie odpowiedzialności dłużnika za opóźnienie czy zwłokę, która może wynikać z ustawy lub ze stosunku obligacyjnego łączącego strony. Zapłata kary umownej bądź odszkodowania na rzecz kontrahenta jest efektem istnienia takiej odpowiedzialności. Stwierdził zatem, że przedsiębiorca nie może zaliczyć kary umownej za niedotrzymanie terminu realizacji umowy do kosztów uzyskania przychodów.

2. Zniżka na produkty firmy stanowią przychód pracownika

Interpretacja Dyrektora KIS z 10 maja 2019 r., nr 0113-KDIPT2-3.4011.115.2019.2.ID

Z najnowszej interpretacji podatkowej wynika, że rabat udzielony pracownikowi na produkty firmy to dla niego korzyść majątkowa, bez względu na to, kto wykorzystuje zniżkę (czy będzie to pracownik, członek jego rodziny czy znajomy).

Wcześniejsze interpretacje wskazywały, że takie zniżki (z której mogą korzystać również bliscy pracodawcy) powinny być dla wszystkich neutralne podatkowo.

Zdaniem fiskusa w przedmiotowej sprawie pracodawca powinien doliczyć wartość przyznanego rabatu do wynagrodzenia pracownika i potracić od niej zaliczkę na podatek dochodowy od osób fizycznych.