Podatnicy podatku VAT, którzy prowadzą działalność mieszaną, tj. działalność opodatkowaną podatkiem VAT oraz działalność zwolnioną z tego podatku, mają obowiązek dokonania korekty odliczonego podatku VAT. Wynika to z prawa podatnika do odliczenia podatku naliczonego od nabywanych towarów i usług jedynie gdy dotyczą one czynności opodatkowanych VAT. Podatnicy wykonujący działalność mieszaną nie są w stanie precyzyjnie określić kwoty podatku naliczonego przypadającą na czynności opodatkowane i zwolnione. Rozwiązaniem jest zastosowanie w ciągu roku wskaźnika proporcji, tj. ustalenia rocznego udziału obrotu uprawniającego do odliczenia podatku VAT w ogólnym obrocie podatnika. Po zakończeniu danego roku podatnik jest obowiązany do skorygowania podatku VAT wykorzystując rzeczywisty, znany mu już, wskaźnik proporcji.
Efektem skorygowania podatku VAT jest zwiększenie lub zmniejszenie podatku naliczonego podlegającego odliczeniu co jednocześnie przekłada się na podstawę opodatkowania w podatku dochodowym.
Zgodnie z art. 14 ust. 2 pkt 7f ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych (analogicznie – art. 12 ust. 1 pkt 4g ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych), kwota podatku:
a) nieuwzględniona w wartości początkowej środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, podlegających amortyzacji lub
b) dotycząca innych niż wskazanych wcześniej rzeczy lub praw niebędących środkami trwałymi lub wartościami niematerialnymi i prawnymi,
– w tej części, w jakiej dokonano korekty powodującej zwiększenie podatku odliczonego zgodnie z art. 91 ustawy o VAT, stanowi przychód podatkowy.
W sytuacji przeciwnej, tj. gdy korekta kwoty odliczonego podatku naliczonego uległa zmniejszeniu – podatnik na podstawie art. 23 ust. 1 pkt 43 lit c) updof / art. 16 ust. 1 pkt 46 lit c) updop, może zaliczyć wartość tej korekty do kosztów uzyskania przychodów.