Sąd jednoznacznie opowiedział się za podejściem korzystnym dla przedsiębiorcy – uznając, że:
- interpretacja warunków udziału w programie nie może być zmieniana po fakcie,
- a przedsiębiorca działał zgodnie z obowiązującym wówczas Regulaminem programu oraz oficjalnymi wyjaśnieniami PFR.
Najważniejsze tezy wyroku:
- Regulamin programu Tarcza Finansowa 1.0 nie może modyfikować treści zawartej umowy – to umowa ma nadrzędne znaczenie.
- Przewodnik wydany przez PFR wskazywał jednoznacznie, że przy ocenie statusu MŚP nie należy uwzględniać danych podmiotów powiązanych.
- Beneficjent nie miał obowiązku weryfikować, czy PFR zmienia swoje stanowisko w czasie trwania programu – obowiązywały go warunki przedstawione w chwili aplikowania o subwencję.
- PFR jako podmiot prywatnoprawny zawarł umowę cywilnoprawną – próba zakwestionowania jej postanowień po latach narusza zasady lojalności kontraktowej i współżycia społecznego (art. 5 KC).
- Działania PFR po spłacie ostatniej raty subwencji były spóźnione i nieuprawnione.
Sprawa była prowadzona pod kierownictwem radcy prawnego Magdaleny Matan, która nadzorowała całość strategii procesowej i argumentacji prawnej.
Komentarz zespołu DBO Polska:
„To orzeczenie to ważny krok w kierunku przywrócenia równowagi między instytucjami publicznymi a przedsiębiorcami. Ustalając warunki wsparcia, PFR zobowiązał się do przejrzystych zasad – a przedsiębiorcy mieli prawo na nich polegać. Próba ich zmiany po czasie jest nieakceptowalna.”
Prowadzisz spór z PFR lub otrzymałeś wezwanie do zwrotu subwencji?
Skorzystaj ze wsparcia naszych ekspertów:
📧 biuro@dbopolska.pl
🌐 www.dbopolska.pl
📞 +48 533 454 699