Od 1 stycznia 2020 r. wchodzą w życie przepisy rozporządzenia unijnego, które niosą za sobą regulacje dotyczące dokumentowania transakcji wewnątrzwspólnotowych w celu zastosowania stawki 0%. Mowa o posiadaniu co najmniej dwóch dowodów niebędących ze sobą w sprzeczności potwierdzających okoliczność przemieszczenia towaru z jednego państwa członkowskiego do drugiego. Spełnienie tego wymogu oznacza możliwość bezpiecznego zastosowania stawki 0%.
Dwie strony dowodu
Jak wskazuje rozporządzenie, warunek posiadania co najmniej dwóch dowodów będzie spełniony, jeżeli zostaną one wydane przez dwie różne strony niezależne od siebie nawzajem, od sprzedawcy i nabywcy.
Jakie dowody?
W rozporządzeniu wskazano również jakie dokumenty mogą stanowić dowód wysyłki lub transportu. Przykładowo mogą to być:
– listy przewozowe CMR,
– konosament,
– faktura za towarowy przewóz towarów, lub faktura od przewoźnika towarów,
– dokumenty urzędowe wydane przez organ władzy publicznej, na przykład notariusza potwierdzające przybycie towarów do państwa członkowskiego przeznaczenia,
– dowód ubezpieczenia towaru,
– poświadczenie odbioru wystawione przez podmiot prowadzący magazyn w państwie przeznaczenia.
Forma dokumentów
Rozporządzenie nie wskazuje jednak żadnej wymaganej formy dokumentów, dlatego też można przyjąć, mając również na względzie dotychczasowe orzecznictwo, że dokument elektroniczny, np. w formie skanu, jest wystarczający. W dobie szeroko rozwiniętych technik komunikacji nie powinno się bowiem pozbawiać mocy dowodowej dokumentom w formie elektronicznej.