Autor: kancelariadbopolska

31 grudnia 2023 r. dla podmiotów zobowiązanych do opublikowania takich danych, jest ostatnim momentem na zamieszczenie informacji o strategii podatkowej oraz na poinformowanie o tym naczelnika US.  Na wywiązanie się z obowiązków zostało jedynie kilka dni, a w przypadku ich niedopełnienia, podatnik może zapłacić nawet ćwierć miliona kary. 

Informacja o strategii podatkowej powinna zostać zamieszczona na stronie podatnika lub podmiotu powiązanego w terminie zależnym od przyjętego roku podatkowego.  Podatnik w terminie publikacji wiadomości zobowiązany jest również do powiadomienia za pomocą środków komunikacji elektronicznej naczelnika urzędu skarbowego o adresie strony internetowej, na której opublikowano strategię.

Kogo dotyczy obowiązek publikacji?

Art. 27b. Ustawy CIT wskazuje dwie grupy podmiotów obowiązanych do złożenia takiej informacji, są to:

• podatkowe grupy kapitałowe, bez względu na osiągnięty przychód,
• inni podatnicy, u których wartość przychodu uzyskana w roku podatkowym przekroczyła równowartość 50 mln euro przeliczone na złote.

Przeliczenie na PLN powinno nastąpić według średniego kursu ogłaszanego przez NBP w ostatnim dniu roboczym poprzedniego roku kalendarzowego. Jeśli w kolejnych latach podatnicy ci osiągną przychody poniżej kwoty 50 mln EUR, nie będą oni zobligowani do publikowania informacji. Również podatnicy wybierający opodatkowanie ryczałtem (tzw. estońskim CIT)  nie musza publikować informacji o strategii podatkowej.

Kto musi udostępnić strategie do końca roku kalendarzowego?

Dane należy opublikować do końca dwunastego miesiąca po zakończeniu roku podatkowego, którego dotyczy. Dlatego podatnicy którzy nie postanowili inaczej i za rok podatkowy przyjęli kalendarzowy, zmuszeni są udostępnić do dnia 31 grudnia 2023 r. informację o strategii podatkowej za rok 2022.

Co powinna zawierać strategia podatkowa?

W udostępnianych informacjach za rok podatkowy podatnik powinien umieścić dane o stosowanych procesach i procedurach podatkowych oraz wiadomości m.in. o:

• dobrowolnych formach współpracy z organami Krajowej Administracji Skarbowej;
• złożonych wnioskach o wydanie interpretacji indywidualnej czy wiążącej informacji stawkowej;
• transakcjach z podmiotami powiązanymi;
• planowanych lub podejmowanych działaniach restrukturyzacyjnych itd.

Czego podatnik nie powinien zamieszczać?

W informacji o strategii podatkowej nie wyjawia się danych i informacji objętych tajemnica handlową, przemysłową, zawodową lub procesu produkcyjnego.

Jako kancelaria prawna specjalizująca się w prawie podatkowym deklarujemy pomoc w dopełnieniu obowiązków związanych z publikacją informacji o strategii podatkowej. W razie pytań zachęcamy do kontaktu mail: biuro@dbopolska.pl Tel.  533 454 699 lub 732 666 306.

A1 to zaświadczenie potwierdzające, że mimo wykonywania pracy w innym państwie Unii Europejskiej niż Polska, przedsiębiorca podlega polskiemu ubezpieczeniu społecznemu. Jest to więc kluczowe w sytuacji ewentualnej konieczności skorzystania z pomocy medycznej i jej sfinansowania przez państwo polskie.

Dotąd wśród przedsiębiorców panowało przekonanie o możliwości uchylenia zaświadczenia jedynie po uprzedniej konsultacji z odpowiednikiem instytucji ubezpieczeniowej w kraju świadczenia pracy. Przyjmowano również błędnie, że oprócz braku możliwości wycofania A1 bez uprzedniej procedury uzgodnieniowej, proces uchylenia zaświadczenia może rozpocząć jedynie organ wydający.

Wątpliwości rozwiane przez najnowszy wyrok Trybunału Sprawiedliwości UE

Sprawa została zainicjowana przez Sąd Najwyższy, kiedy to przedsiębiorca któremu ZUS po ustaleniu, że działalność prowadzona jest jedynie zagranicą, wycofał zaświadczenie A1. Nie zastosowano konsultacji z francuską instytucją ubezpieczeniową w związku z czym przedsiębiorca dochodząc swoich praw wygrał w obydwu instancjach.

W wyroku z dnia 16 listopada 2023 r., sygn. akt. C-422/22 TSUE uznał, że organ rentowy może wycofać zaświadczenie A1 z urzędu, a więc bez konieczności wcześniejszej konsultacji. Zdaniem trybunału celem procedury konsultacji jest wyjaśnienie nieścisłości.  Zatem może być ona wszczęta po wycofaniu zaświadczenia A1, gdy występują wątpliwości do ustalenia ustawodawstwa mającego zastosowanie do ubezpieczonego. Dodatkowo warto zauważyć, że odebranie zaświadczenia A1 może zainicjować inne państwo członkowskie i nie jest to uprawnienie jedynie państwa polskiego.

Skutki dla przedsiębiorców

Organ o wycofaniu zaświadczenia musi jak najszybciej powiadomić zainteresowane instytucje praw członkowskich. Uchylnie A1 skutkować będzie tym, że przedsiębiorca w świetle prawa stanie się osobą nieposiadającą polskiego ubezpieczenia zdrowotnego. Organ rentowy ustali wówczas tymczasowe ustawodawstwo innego państwa, które w przypadku braku sprzeciwu tego państwa w  przeciągu  dwóch miesięcy stanie się ustawodawstwem ostatecznym   Samo wycofanie A1 powinno nastąpić w formie decyzji ZUS, a płatnik i ubezpieczony będzie mógł odwołać się do sądu powszechnego.

Jak możemy pomóc?

Pozbawienie przez ZUZ przedsiębiorcy zaświadczenia A1 skutkować może wielością formalności, problemem ze zwrotem kosztów za świadczenia zdrowotne, a nawet w przypadku sprzeciwu państwa członkowskiego co do jego ustawodawstwa – brakiem jakiegokolwiek ubezpieczenia zdrowotnego.

Z tego też powodu rekomendujemy w przypadku cofnięcia przez ZUS A1 złożenia w polskim sądzie odwołania. Jednocześnie informujemy, że jako kancelaria prawna, jesteśmy w stanie pomóc w złożeniu takiego odwołania oraz reprezentacji w sądzie. W razie problemów zachęcamy do kontaktu.

W grudniu 2019 r. weszła w życie Dyrektywa Parlamentu Europejskiego i Rady UE 2019/1937 z dnia 23 października 2019 r. Nałożyła ona konieczność wdrożenia przepisów w sprawie ochrony osób zgłaszających naruszenia prawa Unii– tzw. sygnalistów. Oznacza to konieczność ustanowienia odpowiednich procedur wewnętrznych i sankcje za ich uchybienia. Polska jako jedna z ostatnich państw nie zdążyła zaimplementować przepisów w wyznaczonym terminie. Nie oznacza to jednak braku ochrony.

Kim jest sygnalista i kto może nim zostać?

Sygnalista to osoba, która zauważa i zgłasza nieprawidłowości zauważone w miejscu pracy. Warto zaznaczyć, że unijne regulacje o ochronie takich osób nie dotyczą jedynie pracowników zatrudnionych na umowę o pracę. Ochronie podlegają wszystkie osoby współpracujące z danym podmiotem, a więc również zleceniobiorców, B2B, a także praktykantów i stażystów. Sygnalistą może zostać pracownik,  a nawet klient,  bądź świadek nieprawidłowości prawnych, jeżeli jest pewny co do zgłaszanych naruszeń i działa w dobrej wierze (tj. dla dobra publicznego). Zgłoszenia mogą dotyczyć naruszeń prawa karnego, cywilnego, administracyjnego lub gospodarczego i również nieprawidłowości w zakresie ochrony danych osobowych, ochrony środowiska, czy przeciwdziałania korupcji. Dodatkowo możliwe jest rozszerzenie katalogu przez państwo polskie.

Jakie obowiązki ma pracodawca?

Dyrektywa nie nakłada obowiązków na wszystkie firmy. Do wdrożenia procedur zobowiązani są:

• pracodawcy prywatni zatrudniający minimum 250 osób
• od 17 grudnia 2023 r. obowiązuje to również pracodawców prywatnych zatrudniających minimum 50 osób.
• jednostki sektora publicznego zatrudniające od 50 osób.

Zgodnie z unijnymi przepisami osoba zgłaszająca naruszenia, nie może być z tego powodu podniesiona do odpowiedzialności, oraz nie mogą być względem niej stosowane środki odwetowe takie jak:

• zwolnienia z pracy lub degradacja ze stanowiska
• zmniejszenie wynagrodzenia,
• zmuszenie do bezpłatnego urlopu itd.

Dodatkowo pracodawca zmuszony będzie do wprowadzenia odpowiedniej procedury wewnętrznej zgłaszania takich naruszeń. Nowe przepisy zakładają ustanowienie podmiotu zajmującego się weryfikacją i obsługą przyjętego zgłoszenia. W sytuacji braku kanału wewnętrznego sygnaliście pozostaje droga zewnętrzna, a więc zgłoszenie naruszenia bezpośrednio do organów publicznych.

Czy ze względu na brak wprowadzonej dyrektywy sygnaliści nie są chronieni? Jest wyrok tej sprawie.

Polska jest jednym z dwóch ostatnich państw bez implementacji dyrektywy.  Sygnaliści już wcześniej posiadali ochronę dzięki osobnym regulacjom prawnym takim jak obowiązek zawiadomienia o popełnieniu przestępstwa z kodeksu karnego. Dyrektywa nie tworzy całkowicie nowego bytu osoby sygnalisty, a jedynie narzuca nowe, korzystne dla obu stron rozwiązania i dodatkowo chroni osoby zgłaszające. Ze względu na upływ terminu na jej wdrożenie oraz przepisy skonstruowane bezpośrednio, możliwe jest jej zastosowanie już teraz. Tożsame podejście przyjęły między innymi  toruński sąd rejonowy w wyroku z 12 lipca br sygn. akt. IV P 171/22. Bezpośredni skutek możliwy jest jedynie w odniesieniu do relacji jednostka – państwo, jednak zdaniem sądu Uniwersytet który dopuścił  się uchybień jest jak najbardziej przejawem działalności państwa, stad możliwa jest odpowiedzialność karna lub cywilna narzucona dyrektywą.

Podsumowanie

Polski ustawodawca stale pracuje nad wdrożeniem przepisów w życie, o czy świadczy kolejny już projekt ustawy. Dodatkowo przytoczony wyrok może stanowić impuls do kolejnych pozytywnych orzeczeń w tej materii. Jednak nie tylko jednostki sektora publicznego powinny stworzyć kanał wewnętrzny zgłoszeń. Szczególnie pracodawcy prywatni, objęci obowiązkiem wdrożenia regulacji powinni kontrolować stan projektowanych zmian, by w momencie wejścia ustawy w życie wprowadzić je w odpowiednim terminie.

Sygnaliści mogą zostać sprzymierzeńcem każdego pracodawcy. Preferowana (wewnętrzna) forma zgłoszenia oprócz korzyści z ustalenia występujących nadużyć, pozwala również na ich usunięcie przed wkroczeniem fiskusa, policji i innych podmiotów państwowych,  jak to ma miejsce przy zgłoszeniu przez kanał zewnętrzny i publiczny.

Dlatego też rekomendujemy zastosowanie się do przepisów dyrektywy już teraz, również przez podmioty niezobowiązane. Z naszej strony jako kancelaria prawna, deklarujemy pomoc prawną w zakresie ochrony sygnalistów i wdrożenia odpowiedniej procedury w przedsiębiorstwie.

Podatek od czynności cywilnoprawnych przy zakupie nieruchomości

Marzenia o własnym mieszkaniu często kierują naszą uwagę w stronę korzystniejszych cenowo ofert. Należy jednak rozważyć konsekwencje podatkowe, które wiążą się z takim przedsięwzięciem. Doczekaliśmy się istotnych zmian dotyczących podatku od czynności cywilnoprawnych. Jedni się cieszą kosztem drugich, co to oznacza dla przyszłych nabywców?

PCC przy zakupie pierwszego mieszkania na rynku wtórnym – co się zmieni?

Dotychczasowi nabywcy mieszkań z rynku wtórnego byli zobowiązani do zapłaty 2% PCC, co stanowiło dodatkowy koszt przy zakupie nieruchomości. Sytuacja zmieniła się wraz z wejściem nowych przepisów z dniem 31 sierpnia 2023 r. Obecnie nabywcy pierwszego mieszkania z rynku wtórnego są zwolnieni z tej opłaty. Ta zmiana ma na celu ulżenie osobom, które podejmują pierwsze kroki na rynku nieruchomości. Jednakże pojawiło się bardzo wiele kontrowersji wśród notariuszy, którzy są płatnikami tego podatku przy umowach kupna-sprzedaży nieruchomości.

Nowa ulga nie obejmuje małżonków, którzy posiadali już wcześniej nieruchomość. To samo dotyczy innych współwłaścicieli, np. rodziców z dzieckiem czy pary nieformalnie. Przy zakupie na współwłasność, każdy z nabywców musi spełnić warunek nieposiadania wcześniej nieruchomości lub udziału w niej. Nawet jeśli jedna osoba spełnia warunek, ale druga już miała mieszkanie, ulga nie będzie przysługiwać. Wyjątkiem od tej zasady jest sytuacja, gdy nabywca w dniu transakcji lub wcześniej posiadał udział w nieruchomości, który nie przekraczał 50% i został nabyty drogą dziedziczenia.

Nowa rzeczywistość dla nabywców szóstego mieszkania z kolei

Jednak nie wszystko jest tak różowe, jak mogłoby się wydawać. Nowe przepisy nakładają obowiązek opłacenia 6% PCC dla nabywców szóstego i każdego kolejnego mieszkania na tej samej nieruchomości gruntowej. Przy nabyciu lokalu mieszkalnego na współwłasność przez kilku kupujących, zasada ta obowiązuje nawet wtedy, gdy tylko jeden z kupujących jest zobowiązany do zapłaty podatku w tej stawce. W przypadku wspólnego nabycia lokalu przez kilku kupujących, solidarnie zobowiązanymi do zapłaty podatku według stawki 6% PCC są tylko ci kupujący, którzy spełniają warunki określone w tym przepisie. Wprowadzenie tej stawki ma na celu ograniczenie spekulacji na rynku nieruchomości oraz zwiększenie wpływów do budżetu państwa.

Należy podkreślić, że 6% PCC ma zastosowanie tylko w przypadku nabycia lub posiadania co najmniej sześciu lokali na jednej nieruchomości gruntowej. Jeśli budynki znajdują się na różnych nieruchomościach gruntowych, jest do dobry argument do uniknięcia tej stawki.

Warto pamiętać, że podatek od czynności cywilnoprawnych jest opłacany przez nabywców nieruchomości na rynku wtórnym. W sytuacji zakupu mieszkania od dewelopera obowiązuje podatek VAT, co oznacza brak konieczności uiszczenia PCC. Natomiast przy założeniu nabycia szóstego oraz kolejnych lokali w ramach jednej inwestycji, nabywca również zobowiązany będzie do uiszczenia 6% podatku od czynności cywilnoprawnych, niezależnie od zastosowanego podatku VAT.

Podsumowanie

Nowe regulacje dotyczące podatku PCC przy zakupie mieszkania z rynku wtórnego wprowadzają zarówno ulgi, jak i wyzwania. Zwolnienie z opłaty dla nabywców pierwszego mieszkania to z pewnością dobra wiadomość, ale jednocześnie wzrost stawki dla kolejnych transakcji może wpłynąć na decyzje nabywców. Warto śledzić rozwój sytuacji na rynku nieruchomości oraz dostosować swoje plany zakupowe do nowych realiów podatkowych.

Okres świąteczny to dobry czas na niesienie pomocy tym, którzy najbardziej tego potrzebują. W tym roku w ramach Szlachetnej Paczki wspieramy 5-osobową rodzinę, która po pożarze domu straciła wszystko co miała. Mamy nadzieję, że tegoroczne Święta mimo wszystko będą dla nich okresem pełnym miłości i życzliwości.