Wzajemne poręczenia w grupie to nieodpłatne świadczenia

Wzajemne poręczenia w grupie to nieodpłatne świadczenia

Wyroki NSA z 30 maja 2019 r., sygn. akt II FSK 1773/17 oraz II FSK 1774/17

Spółki będące w grupie kapitałowej przystąpiły do wewnątrzgrupowej polityki zabezpieczania zobowiązań kredytowych. Polegała ona na udzielaniu przez spółkę poręczenia innej spółce oraz na możliwości otrzymania poręczenia dla siebie samej od innego uczestnika przyjętej polityki. 

Zdaniem Spółki, wzajemne poręczenia zobowiązań kredytowych nie podlegają opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób prawnych z racji, że nie są, w ich ocenie, świadczeniem nieodpłatnym, ani częściowo odpłatnym. 

Przeciwnego zdania był Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach twierdząc, że nie ma pewności czy dojdzie do wzajemnego świadczenia, a jeżeli świadczenia nie są ekwiwalentne, to powstanie przychód podatkowy. Z jego stanowiskiem zgodził się WSA w Opolu. Sąd dodał, że nie można mówić o wzajemności świadczeń, gdyż to wierzyciel ocenia, czy udzielone poręczenie jest wystarczające do zabezpieczenia długu (zaoferowanie poręczenia przez spółkę nie jest od razu równoznaczne z przyjęciem go przez wierzyciela). 

Tak prezentowane stanowisko znajduje swoje potwierdzenie w aktualnej linii orzecznictwa, zgodnie z którą poręczenie, które jest ustanowione bez wynagrodzenia jest dla dłużnika przychodem z nieodpłatnych świadczeń w rozumieniu art. 12 ust. 1 pkt 2 ustawy o CIT.

Tego samego zdania był Naczelny Sąd Administracyjny.

Brak VAT-u przy karcie paliwowej

Brak VAT-u przy karcie paliwowej

Wyrok TSUE z 15 maja 2019 r., C-235/18

Wyrok Trybunału Sprawiedliwości rozstrzygnął spór o rozliczanie kart paliwowych, które udostępniane były przez firmę austriacką spółce zależnej działającej na terenie Polski. Spółka ta zajmuje się transportem samochodów, które przewozi z fabryki do klientów. Karty paliwowe przekazywane przez nią polskiej spółce służą do tankowania transportowanych samochodów.

Spółka dominująca otrzymuje od dostawców faktury na zakup paliwa wraz z podatkiem VAT, a następnie, na koniec każdego miesiąca, refakturuje paliwo na polską spółkę i obciąża ją 2% opłata. Problem pojawił się przy rozliczaniu takich transakcji. Sprawa trafiła do NSA, który zwrócił się do Trybunału z zapytaniem czy czynności te można uznać za zwolnione z podatku udzielanie kredytów.

W odpowiedzi Trybunał wyjaśnił, że austriacka spółka nie dysponuje paliwem jak właściciel, a to polska spółka bezpośrednio nabywa paliwo od sprzedawców. W związku z tym nie ma tutaj dostawy towarów (dostawy paliwa przez spółkę dominującą).

Przekazywanie kart paliwowych jest w ocenie Trybunału transakcją finansową zbliżoną do udzielania kredytu, a taka usługa jest zwolniona z VAT.


Brak ograniczenia w kosztach usług szkoleniowych od podmiotów powiązanych

Brak ograniczenia w kosztach usług szkoleniowych od podmiotów powiązanych

Interpretacja  Dyrektora KIS z 16 kwietnia 2019 r., nr. 0111-KDIB2-3.4010.110.2019.1.KK

Spółka akcyjna, której jedynym akcjonariuszem jest spółka będąca holednerskim rezydentem podatkowym (podmiot powiązany) nabywa od niej usługi o charakterze niematerialnym, takie jak usługi o charakterze zarządczym, IT czy HR. Wśród nich są również usługi szkoleniowe polegające na organizacji i przeprowadzaniu szkoleń dotyczących m.in. technik sprzedażowych z wykorzystaniem warsztatów, paneli dyskusyjnych oraz treningów. Dyrektor KIS zgodził się ze stanowiskiem Spółki, potwierdzając, że koszty usług szkoleniowych, których płatności nie dotyczą prawa do korzystania z praw lub wartości wskazanych w art. 16B ust. 1 pkt 4-7 ustawy o CIT (autorskie lub pokrewne prawa majątkowe, licencje oraz know-how) nie podlegają ograniczeniom w zaliczeniu do kosztów uzyskania przychodów,  o którym mowa w art. 15e ust. 1 ustawy o CIT.  


Takiemu stanowisku przyczynił się również brak definicji usług doradczych, badań rynku, usług reklamowych, zarządzania i kontroli, przetwarzania danych, ubezpieczeń, gwarancji i poręczeń oraz świadczeń o podobnym charakterze zawartych w art. 15e ustawy o CIT.

Nie ma w nim również wprost wskazanych usług szkoleniowych.


Co więcej, istnieje semantyczne podobieństwo katalogu usług zawartych w art. 21 ust. 1 pkt 2e odnoszącym się do podatku u źródła, a wypracowana linia orzecznictwa na gruncie tego podatku wskazuje, że usługi szkoleniowe nie wliczają się do tego katalogu.

Nasza Kancelaria uzyskała korzystną dla klienta interpretację podatkową

Nasza Kancelaria uzyskała korzystną dla klienta interpretację podatkową

W przedmiocie podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych odpłatnego zbycia działek niezabudowanych otrzymanych nieodpłatnie wiele lat wcześniej. 

Nasz klient w 1989 r. nabył w drodze nieodpłatnej umowy gospodarstwo rolne. Na skutek podejmowanych przez Urząd Miasta działań rozpoczął się proces podziału przedmiotowej nieruchomości wraz z sąsiednimi nieruchomościami na mniejsze działki. W wyniku dokonanego podziału nasz klient stał się właścicielem 45 z 69 wydzielonych działek. 

Pojawiło się zatem pytanie, czy przychód ze sprzedaży tych działek bedzie podlegał opodatkowaniu pdodatkiem dochodowym od osób fizycznych. 

Po pierwsze, nasza Kancelaria stała na stanowisku, że 5 letni okres od nabycia nieruchomości uprawniający do zwolnienia z obowiązku podatkowego z tytułu sprzedaży nieruchomości już upłynął, bowiem za datę rozpoczynającą bieg w/w terminu należy uznać 1989 r. (w odniesieniu do nieruchomości wchodzacych w sklad gospodarstwa rolnego) oraz 2003 r. (w odniesieniu do działek nabytych w wyniku umowy zamiany). Ponadto sprzedaż w/w działek nie będzie następowała w ,,wyniku działalności gospodarczej”. Działania naszego Klienta będą dokonywane w ramach zwykłego zarządu majątkiem prywatnym, nie można go zatem traktować jako profejsonalnego handlowca. Z kolei wszystkie poprzedzające sprzedaż działania nie powinny być uznane za proces przygotowywania nieruchomości do dalszej sprzedaży. Sprzedaż ma być okazjonalna oraz ogłaszana w Internecie i prasie, a środki finansowe uzyskane z tytułu sprzedaży mają pokryć koszty leczenia naszego Klienta oraz przyczynić się do zaspokojenia potrzeb jego rodziny. 

W odpowiedzi na wniosek, Dyrektor KIS zgodził się ze stanowiskiem Wnioskodawcy, że w przedmiotowej sprawie przychody z tytułu sprzedaży działek nie będą podlegały opodatkowaniu. 

Przypomnijmy, jeżeli kwestia obowiązku podatkowego nie jest oczywista, każdy podatnik ma możliwość złożenia wniosku o interpretację do organu podatkowego. 

0112-KDIL3-3.4011.337.2018.2.DS z dnia 6 grudnia 2018 r.

NSA w przedmiocie podatku dochodowego od osób fizycznych oddalił skargę kasacyjną organu podatkowego

Informujemy, że dnia 8 sierpnia 2018 r. Naczelny Sąd Administracyjny w przedmiocie podatku dochodowego od osób fizycznych oddalił skargę kasacyjną organu podatkowego (II FSK 2276/16). 

W przedmiotowej sprawie Sąd uznał, że przychodem wspólnika w związku z wystąpieniem ze spółki niebędącej osobą prawną jest kwota faktycznie otrzymana, a nie należna, gdyż źródłem tego przychodu nie jest odpłatne zbycie prawa majątkowego. Tym samym, przychodem podatnika w roku 2013 była rata ekwiwalentu pieniężnego (2.475.846,18 zł) wypłacona w tym roku, a nie ekwiwalent w pełnej wysokości, jak uznały to organy podatkowego (4.026.846,18 zł). 

Błędne interpetacje przepisów to częsty problem organów podatkowych, co z kolei daje podatnikom duże pole do działania i wyegzekwowania prawidłowego rozstrzygnięcia sprawy.


Kolejna wygrana sprawa prowadzona przez naszą Kancelarię

Kolejna wygrana sprawa prowadzona przez naszą Kancelarię

Dnia 11 kwietnia 2018 r. Wojewódzki Sąd Adminsitracyjny w Białymstoku  uchylił decyzję Dyrektora Izby Administracji Skarbowej oraz zasądził kwotę 14 247 zł tytułem zwrotu kosztów postępowania sadowego w przedmiocie zastosowania preferencyjnej stawki podatku od towarów i usług 0% (I SA/Bk 1861/17).

Organy podatkowe uznały, że transakcje nie spełniają warunków do uznania ich za eksprot towarów w rozumineiu ustawy o VAT, a Skarżący nie dochował należytej staranności kupieckiej. Nie próbowały nawet wyjaśniać kwestii, które z góry przyjęły za nieprawidłowe. Co istotne, sprawa była ponownie rozpatrywana przez organy odwoławcze, które nie uwzględniły oceny prawnej i wskazań wyrażonych wcześniej w orzeczeniu sądu.

Jak widać, organy podatkowe nie czuły się w obowiązku stosowania się nawet do wyroku sadowego. Pokazuje to tylko jak automatycznie działają organy podatkowe sygnalizując ile pozostawionych bez odwołania decyzji mogłoby z powodzeniem zostać uchylonych.