Kategoria: Inne

Od 1 stycznia br. spółki komandytowe stały się podatnikami CIT (część spółek, których wspólnicy do 31 grudnia 2020 r. podjęły stosowną uchwałę status ten otrzymają 1 maja 2021 r.). Jak to bywa przy zmianach przepisów pojawiły się problemy natury podatkowej.

Wyrok NSA z grudnia 2020 r., którego uzasadnienie niedawno się pojawiło, mimo, że dotyczy wypłaty w trakcie roku zaliczek na poczet zysku komplementariuszom spółki komandytowo-akcyjnej, może odnosić się do spółek komandytowych, z uwagi, iż przepisy dotyczące opodatkowania komplementariuszy dotyczą obu tych spółek. 

Spór przed NSA dotyczył opodatkowania zaliczek wypłacanych komplementariuszom na poczet ich zysku w trakcie roku. Spółka stała na stanowisku, że dopiero po zakończeniu roku będzie w stanie określić rzeczywistą wielkość zysku osiągniętego przez spółkę i ile wynosi podatek wykazywany w zeznaniu rocznym CIT-8.

,,Jeżeli do obliczenia wysokości podatku od komplementariusza, zgodnie z art. 30a ust. 6a u.p.d.o.f., konieczne jest poznanie wysokości podatku należnego S.K.A., to obowiązek podatkowy komplementariusza powstały z chwilą wypłaty mu zaliczki na poczet udziału w zyskach, przekształci się w zobowiązanie podatkowe w momencie obliczenia dochodu tej spółki na podstawie art. 19 u.p.d.o.p.’’

Wówczas Spółka będzie w stanie pobrać podatek od zysku w prawidłowej wysokości. NSA przyznał jej racje: ,,ustawodawca nie wprowadził w przypadku zaliczkowej wypłaty zysku komplementariuszowi, obowiązku pobierania przez SKA zaliczek na podatek’’.

Pomimo, że wyrok dotyczy spółki komandytowo-akcyjnej, można go odnieść również do spółki komandytowej.

Wyrok Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 3 grudnia 2020 r., sygn. akt II FSK 2048/18

Na mocy ustawy z dnia 2 marca 2020 r. o szczególnych rozwiązaniach związanych z zapobieganiem, przeciwdziałaniem i zwalczaniem COVID-19, innych chorób zakaźnych oraz wywołanych nimi sytuacji kryzysowych (t.j. Dz. U. poz. 1842 ze zm.) znowelizowanej w dniu 19 czerwca 2020 r. (Dz. U. poz. 1086 ze zm.) pracodawca w okresie obowiązywania stanu zagrożenia epidemicznego albo stanu epidemii oraz w okresie 3 miesięcy po ich odwołaniu, może oddalić pracownika do pracy zdalnej. W takim przypadku obowiązkiem pracodawcy jest zapewnienie pracownikowi niezbędnych do wykonywania pracy zdalnej narzędzi oraz materiałów biurowych.

Dyrektor KIS wydał w grudniu ubiegłego roku interpretacje podatkową, w której potwierdził, że refundacja przez Spółkę kosztów zakupu krzesła, stołu/biurka, podnóżka, uchwytu na dokumentu, apteczki wyposażonej zgodnie z normą DIN 13157 oraz gaśnicy proszkowej ABC 2kg nie powoduje powstania przychodu podatkowego po stronie pracownika. Bez znaczenia jest przy tym sposób zapewniania przez pracodawcę tego sprzętu, tj. czy następuje to w formie rzeczowej czy poprzez wypłatę świadczenia za używanie własnego sprzętu pracownika.

Fiskus słusznie zauważył, że ,,w sytuacji wykonywania pracy przez pracowników na rzecz Spółki w miejscu stałego wykonywania pracy (w siedzibie Spółki), powyższy sprzęt enumeratywnie wskazany w Załączniku nr 2 do Regulaminu jest zapewniany przez pracodawcę. Niemniej jednak, biorąc pod uwagę wyjątkowe okoliczności, tj. wprowadzony stan zagrożenia epidemicznego w Polsce oraz stan epidemii w związku z COVID-19, uznać można, że w celu należytego wykonywania obowiązków pracowniczych sam pracownik niejako współdziała z pracodawcą, organizując samodzielnie we własnym zakresie sprzęt niezbędny do świadczenia pracy zdalnej na rzecz pracodawcy. A zatem poniesiony przez niego wydatek na zakup sprzętu, który nie jest zapewniany przez pracodawcę, został spełniony właśnie w interesie pracodawcy.’’

To kolejna pozytywna interpretacja podatkowa w zakresie pracy zdalnej i jej skutków na tle podatkowym. W grudniu ubiegłego roku fiskus potwierdził również, że wypłacone ,,kwoty ekwiwalentu za zużycie Internetu i energii elektrycznej pracownikom wykonującym pracę zdalną nie będą stanowiły przychodu ze stosunku pracy, o którym mowa w art. 12 ust. 1 w związku z art. 11 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych’’ (Interpretacja z dnia 15 grudnia 2020 r., nr 0115-KDIT2.4011.739.2020.1.RS).

Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z dnia 3 grudnia 2020 r., nr 0113-KDIPT2-3.4011.725.2020. 2.KS

W styczniu Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej w interpretacji podatkowej stwierdził, że 8% stawka podatku VAT w wynajmie jest możliwa, ale pod jednym warunkiem – wynajem będzie bez pośredników.

O wydanie interpretacji ubiegało się małżeństwo, które zakupiło kilka mieszkań w celu ich krótkoterminowego wynajmu. O zwolnieniu z podatku VAT nie było jednak mowy – jest ono możliwe jedynie w przypadku wynajmu na cele mieszkalne, z czym w tej sytuacji nie mieliśmy do czynienia. Sprawa dotyczyła stawki podatku VAT.

Małżeńsko z początku wynajmowało mieszkania najemcom bez żadnych pośredników. Zdecydowało się jednak na skorzystanie z usług operatora, który podnajmowałby mieszkania na własny rachunek, a 70% kwoty zainkasowanej od najemców przekazywałby małżeństwu.

Wątpliwości pojawiły się przy ustaleniu stawki VAT przy wynajmie przez pośrednika. Fiskus nie był przychylny stanowisku zaprezentowanemu przez małżeństwo i uznał, że stawka VAT przy wynajmie pośrednim powinna wynosić 23%.

Dyrektor KIS stwierdził:

,,fakt iż Wnioskodawca – właściciel apartamentu, wynajmuje go Spółce „XY” – podmiotowi, który wykorzystuje ten apartament do świadczenia usług krótkoterminowego zakwaterowania na rzecz innych podmiotów, nie przesądza, o tym, że Wnioskodawca sam staje się przez to podmiotem świadczącym tego typu usługi, tj. krótkoterminowego zakwaterowania.’’

Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z dnia 18 stycznia 2021 r., nr 0111-KDIB3-1.4012.773.2020.2.ABU

W związku z wejściem w życie nowych przepisów dot. statusu podatnika podatku CIT spółek jawnych część tych spółek może utracić transparentność podatkową. Status podatnika CIT uzyska spółka jawna, której wspólnikami nie są wyłącznie osoby fizyczne, jeżeli spółka ta nie złoży informacji o podatnikach podatku dochodowego od osób prawnych oraz o podatnikach podatku dochodowego od osób fizycznych, posiadających bezpośrednio lub za pośrednictwem podmiotów niebędących podatnikami podatku dochodowego, prawa do udziału w zysku tej spółki.

Co do zasady, informacje te powinny być składane przed rozpoczęciem roku obrotowego spółki oraz w terminie 14 dni od dnia, w którym nastąpi zmiana w składzie podatników.

W związku z wejściem w życie przepisów nowelizujących ustawę o CIT pierwsze informacje powinny być składane do końca stycznia 2021 r. według stanu na dzień:

1. 1 stycznia 2021 r. – w przypadku spółki jawnej, która rozpoczęła działalność przed dniem
   1 stycznia 2021 r.,
2. rozpoczęcia działalności – w przypadku spółki jawnej, która rozpoczęła działalność w okresie od dnia 1 stycznia 2021 r. do dnia 31 stycznia 2021 r.

W przypadku spółki zaczynającej działalność, tylko w styczniu 2021 r. obowiązuje termin 31 stycznia 2021 r. Spółki jawne rozpoczynające swoją działalność po tej dacie informacje składają przed rozpoczęciem pierwszego roku obrotowego.

Spółka jawna, która uzyska status podatnika CIT zachowuje ten status aż do czasu jej likwidacji lub wykreślenia z rejestru przedsiębiorców.

Jak odpowiedział wiceminister finansów Jan Sarnowski na poselską interpelację: ,,zmiany w składzie osobowym spółki jawnej, która już uzyska status podatnika podatku CIT nie mają zatem wpływu na ten status.’’

Odpowiedź wiceministra finansów Jana Sarnowskiego z dnia 15 lutego 2021 r. na interpelację poselską nr 18645.

Przed Trybunałem Sprawiedliwości UE w Luksemburgu wygraliśmy sprawę naszego klienta.

Wyrok dotyczył podmiotu udostępniającego karty paliwowe, ale może być istotny dla każdego podatnika, który błędnie zafakturował transakcje, nie wiązało się to z oszustwem a w stosunku do prawidłowego rozliczenia podatku nie prowadziło do istotnego zmniejszenia należności budżetu państwa. Organ podatkowy uznając podczas kontroli, iż firma nie dokonywała dostawy towarów, tylko świadczyła usługę finansową, uznał iż nie ma ona prawa do odliczenia VAT naliczonego od faktur dokumentujących zakup paliwa od stacji paliw, ale jednocześnie uznał, iż ma ona obowiązek zapłaty VAT z faktur sprzedaży paliwa wystawionych przez nią.

Organ podatkowy stwierdził, iż podatnik ma obowiązek zapłaty VAT w związku z art. 108 ustawy VAT, ponieważ finalni nabywcy paliwa mogli potencjalnie odliczyć VAT z wystawionych przez niego faktur. Jednym z podnoszonych przez nas argumentów, był fakt, iż nawet gdyby faktury za paliwo wystawiała stacja paliw bezpośrednio dla nabywcy, to kupujący i tak miałby prawo do odliczenia VAT naliczonego, a przyjęcie przez podmioty błędnego schematu fakturowania, opartego o ówczesną praktykę organów podatkowych, nie prowadziło finalnie do uszczuplenia należności budżetu Państw.

Nie spotkało się to niestety z akceptacją organów podatkowych. Finalnie naszą argumentację podzieliła najpierw Komisja Europejska w przesłanej wcześniej opinii, a dziś finalnie wygraliśmy sprawę naszego klienta w Trybunale Sprawiedliwości UE.

Wyrok TSUE z 18 marca 2021 r., w sprawie C-48/20 „Artykuł 203 dyrektywy Rady 2006/112/WE z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej oraz zasady proporcjonalności i neutralności podatku od wartości dodanej (VAT) należy interpretować w ten sposób, że sprzeciwiają się one przepisom krajowym, które w konsekwencji wszczęcia procedury kontroli podatkowej nie zezwalają podatnikowi działającemu w dobrej wierze na korektę faktur z nienależnie wykazanym VAT, mimo że odbiorca tych faktur miałby prawo do zwrotu tego podatku, gdyby transakcje wykazane na tych fakturach zostały należycie rozliczone.”

Link do pełnej treści orzeczenia.

Dużym zainteresowaniem cieszą się ostatnio kryptowaluty, a to za sprawą szalejącego wzrostu ich wartości. W ciągu ostatnich 3 miesięcy wartość bitcoina – najpopularniejszej kryptowaluty – podwoiła się z nawiązką przekraczając próg 180 000 zł za jednego BTC. Pozostałe wirtualne waluty, na czele z Ethereum również odnotowują kilkudziesięcioprocentowe wzrosty.

Nie wszyscy są tego świadomi, ale od dochodu z kryptowalut należy się podatek. Rozliczamy go raz do roku w deklaracji podatkowej składanej na formularzu PIT-38 w terminie do 30 kwietnia – podatku nie płacimy po każdej dokonanej sprzedaży w trakcie roku podatkowego. Stawka podatku wynosi 19%.

Przychody z odpłatnego zbycia waluty wirtualnej ustawa o PIT uznaje za przychody z kapitałów pieniężnych, a za odpłatne ich zbycie rozumie się wymianę waluty wirtualnej na prawny środek płatniczy, towar, usługę lub prawo majątkowe inne niż waluta wirtualna lub regulowanie innych zobowiązań walutą wirtualną (przychodem nie będzie wymiana jednej kryptowaluty na drugą).

Opodatkowaniu podlega dochód, a więc osiągnięty przychód ze sprzedaży kryptowalut pomniejszony o poniesione koszty, które -co ważne – powinny być należycie udokumentowane. Oznacza to, że wpłacając pieniądze na giełdę kryptowalut lub kupując je w kantorze, należy zachować potwierdzenie dokonania przelewu/wpłaty.

Wyprowadzenie środków pieniężnych z giełdy jest bez znaczenia dla obowiązku w podatku dochodowym. Podatek należy się od dochodu wygenerowanego na giełdzie – jak wspomniano, podatek rozliczamy raz do roku.

Brak przychodu, tylko koszty? Jeżeli w 2020 roku dopiero rozpocząłeś swoją przygodę z kryptowalutami i przykładowo zdążyłeś przed końcem roku zakupić za kwotę 1 000 zł XRP lub inną dostępną kryptowalutę to możesz wykazać ten koszt w deklaracji podatkowej. Jeżeli w 2021 r. sprzedaż ją z zyskiem to w rozliczeniu za ten rok będziesz mógł koszty z 2021 roku powiększyć o koszt z roku poprzedniego, czyli o wspomniane 1 000 zł.

Przychodów i kosztów z tytułu obrotu kryptowalutami nie łączymy z pozostałymi przychodami i kosztami w ramach kapitałów pieniężnych, np. z przychodem ze sprzedaży akcji.

Kwestia odliczenia VATu od wieńców żałobnych co pewien czas powraca jak boomerang w ręce organów podatkowym, które nie zmieniają swojego stanowiska. Do grona oponentów odliczania podatku VAT naliczonego od zakupu wieńców żałobnych dołączył ostatnimi czasy sam Naczelny Sąd Administracyjny, który postawił sprawę jasno:

,,(…) wydatki związane z udziałem w uroczystościach pogrzebowych nie pozostają w związku z prowadzoną przez podatnika działalnością gospodarczą, mimo że wynikają z prowadzonej wewnętrznej polityki kadrowej oraz dobrego zwyczaju. Mają bezpośredni i jednoznaczny związek z czynnościami niepodlegającymi VAT, więc nie ma możliwości doszukiwania się ich pośredniego wpływu na prowadzoną działalność opodatkowaną. Taki związek jest zbyt mało konkretny w porównaniu do jednoznacznego powiązania tych wydatków z czynnościami niepodlegającymi opodatkowaniu.’’

W konsekwencji podatku naliczonego nie odliczymy i nie zapowiada się, żeby w najbliższym czasie orzecznictwo miałoby się w tej kwestii zmienić.

Wyrok Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 19 sierpnia 2020 r., sygn. akt I FSK 7/18

Stanowisko organu podatkowego w kwestii zaliczenia w koszty uzyskania przychodów wydatków poniesionych na szczepionki i leki na odporność przekazane pracownikom nie jest niespodzianką. Zgodnie z przepisami ustaw o podatkach dochodowych kosztem uzyskania przychodów są wydatki poniesione w celu osiągnięcia przychodu lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów. W dobie koronawirusa przedsiębiorcy borykają się z brakami kadrowymi, których intensywność mogą poważnie zaburzyć działalność firmy.

Wydatki ponoszone przez pracodawcę na zwiększenie odporności pracowników naturalnie przekładają się na utrzymanie ich zdrowia na poziomie, który umożliwia im wykonywania obowiązków zawodowych. Ze stanowiskiem tym zgodził się fiskus, przyznając wnioskodawcy rację, iż:

,,(…) wydatki ponoszone przez Wnioskodawcę na zakup dla pracowników leków i produktów leczniczych wzmacniających odporność organizmu w okresie epidemii, a także innych preparatów wydawanych pracownikom w celu wzmocnienia ich odporności w okresie epidemii oraz szczepień przeciwko grypie, stanowią/będą stanowiły koszty uzyskania przychodów na podstawie art. 15 ust. 1 updop.’’

Wnioskodawca nie zapyta jednak o drugą stronę medalu. Czy sfinansowane przez pracodawcę leki na odporność i szczepienia stanowią dla pracownika przychód? Jest to bez wątpienia pewne przysporzenie po jego stronie, zatem nie wykluczone, iż przychód taki powinien być rozpoznany.

Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z dnia 30 października 2020 r., nr 0111-KDIB1-3.4010.423.2020.1.APO

Jedną z nieprzyjemnych sytuacji jakie mogą przydarzyć się przedsiębiorcy jest kradzież towaru przeznaczonego na sprzedaż. Gdy to czynny podatnik podatku VAT staje się ofiarą kradzieży pojawiają się pytania natury podatkowej czy konieczna jest korekta odliczonego podatku VAT w odniesieniu do towarów, które zostały skradzione.

Niedawno problem taki przydarzył się podatnikowi prowadzącemu działalność gospodarczą w zakresie sprzedaży detalicznej m.in. paliw do silników. Prowadzona przez niego sprzedaż jest w całości opodatkowana, a podatnikowi temu w związku z zakupem towarów przysługuje w całości odliczenie podatku naliczonego w myśl art. 86 ust. 1 ustawy o VAT. Podatnikowi został skradziony towar, jednak w ocenie organu podatkowego nie ma on obowiązku dokonania korekty podatku naliczonego w stosunku do skradzionego towaru, gdyż:

,,(…) w przypadku gdy zakup danego towaru przez Wnioskodawcę był dokonany z zamiarem wykorzystania tego towaru do czynności podlegających opodatkowanej podatkiem od towarów i usług, to pomimo utraty danego towaru z przyczyn niezależnych, tj. w sposób niezawiniony, czy jak to ujął Trybunał – „z powodów pozostających poza kontrolą podatnika”, jego prawo do odliczenia w związku z nabyciem tego towaru zostaje zachowane.’’

Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z dnia 9 listopada 2020 r., nr 0114-KDIP4-2.4012.479.2020.1.WH

Ministerstwo Finansów potwierdziło na Twitterze – ozdrowieńcy COVID19, którzy honorowo oddają osocze mogą skorzystać w rozliczeniu PIT z odliczenia darowizny na cele krwiodawstwa.

Przypomnijmy, od osiągniętego dochodu można odliczyć m.in. darowizny na cele krwiodawstwa, czyli bezpłatne oddanie krwi lub składników krwi w jednostce organizacyjne realizującej zadania w zakresie pobierania krwi.

Jak wskazano na portalu podatki.gov.pl „Ulga przysługuje w wysokości iloczynu kwoty rekompensaty określonej przepisami wydanymi na podstawie art. 11 ust. 2 ustawy o publicznej służbie krwi (rozporządzenie Ministra Zdrowia) i litrów oddanej krwi lub jej składników. Zarówno za oddanie krwi jak i jej składników (np. osocza) przysługuje ta sama stawka rekompensaty w wysokości 130 zł za 1 litr”.

Odliczyć można faktycznie dokonaną darowiznę pamiętając, że kwota odliczenia nie może przekroczyć 6% dochodu/przychodu darczyńcy, przy czym limit ten jest wspólny z odliczeniem z tytułu darowizn na cele kultu religijnego, na działalność pożytku publicznego oraz na kształcenie zawodowe.

Podstawą do odliczenia darowizny jest jej udokumentowanie w jednostce, która zajmuje się pobieraniem krwi. Wydaje ona zaświadczenie o ilości oddanej krwi lub jej składników.

„Podatnik, który odlicza darowiznę jest zobowiązany w zeznaniu podatkowym wykazać kwotę przekazanej darowizny, kwotę dokonanego odliczenia oraz dane pozwalające na identyfikację właściwej jednostki organizacyjnej, która realizuje zadania w zakresie pobierania krwi”.