Kategoria: Inne

Wchodzący w życie z dniem 01 stycznia 2022 roku Polski Ład stanowić będzie istną rewolucję w obszarze prawa podatkowego oraz prawa ubezpieczeń społecznych. Do nadchodzących zmian powinny przygotować się nie tylko osoby fizyczne, ale także spółki, z uwagi na objęcie obowiązkiem ubezpieczenia społecznego m.in. członków zarządu spółki.

Katalog podmiotów podlegających obowiązkowi ubezpieczenia społecznego zawarty został w art. 66 ustawy o świadczeniach opieki zdrowotnej finansowanych ze środków publicznych. Polski Ład przewiduje uzupełnienie powyższej regulacji o pkt. 35a stanowiący, iż przedmiotowemu obowiązkowi podlegają także „osoby powołane do pełnienia funkcji na mocy aktu powołania, które z tego tytułu pobierają wynagrodzenie”.

Osoby powołane do pełnienia funkcji

Umocowanie osób uprawnionych do reprezentacji spółki może odbywać się poprzez zawarcie umowy o pracę i właśnie taka forma jest najczęściej wybierana, jednakże kodeks spółek handlowych przewiduje możliwość nawiązywania przedmiotowego stosunku także za pomocą umowy cywilnoprawnej np. umowy zlecenia czy też kontraktu menadżerskiego.

Oprócz umownego upoważnienia danej osoby do reprezentacji spółki, możliwe jest także powierzenie przedmiotowej funkcji na mocy uchwały wspólników. Podmiotami umocowanymi do pełnienia funkcji na mocy powołania są m.in. członkowie zarządu, członkowie komisji rewizyjnych czy też prokurenci. Powołanie takie powoduje powstanie specyficznego stosunku prawnego, zaś jego odpłatność zależna jest od woli stron. Kodeks spółek handlowych pozostawia wspólnikom dowolność w decydowaniu o wysokości wygrodzenia.

Korzyści płynące ze sprawowania funkcji na mocy powołania

Obecnie, w przypadku, gdy członek zarządu pełni swoje zadania odpłatnie na podstawie umowy o pracę bądź innego typu umowy cywilnoprawnej, jego dochody podlegają składkom właściwym dla danego rodzaju umowy.   

Wynagrodzenie otrzymywane na podstawie aktu powołania zaliczane jest na podstawie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, do przychodów z działalności wykonywanej osobiście, w związku z czym, opodatkowane jest według skali podatkowej – stawką 17% albo 32%. Nie stanowi ono jednak podstawy wymiaru składek ZUS ani zdrowotnych.

Wobec powyższego, w aktualnym stanie prawnym, powołanie określonego podmiotu do pełnienia funkcji np. członka zarządu na podstawie uchwały wspólników, jest niewątpliwie bardziej korzystne niż powierzenie takiej funkcji na mocy umowy.

Polski Ład – zmiany w zakresie składek zdrowotnych

Jak już zostało wspomniane na wstępie niniejszego artykułu, przepisy, które zostaną wprowadzone wraz z wejściem w życie Polskiego Ładu, przewidują rozszerzenie katalogu podmiotów podlegających obowiązkowej składce zdrowotnej o osoby upoważnione do pełnienia funkcji na mocy powołania, pobierające z tego tytułu wynagrodzenie.

Zgodnie z treścią zmian przedstawionych w ramach założeń Polskiego Ładu, przychody otrzymywane z tytułu wykonywania obowiązków np. członka zarządu na mocy uchwały, wraz z rozpoczęciem obowiązywania znowelizowanych przepisów tj. od dnia 01 stycznia 2022 roku miałyby stanowić podstawę do zastosowania obowiązkowej 9% składki zdrowotnej. Jej płatnikiem ma być podmiot dokonujący wypłaty wynagrodzenia tj. spółka.

Kwestię istotną stanowi fakt, iż zasady te mają mieć zastosowanie także do zagranicznych spółek, o ile dany podmiot działający na podstawie powołania podlega polskiemu ustawodawstwu w zakresie ubezpieczeń społecznych.

Warto zauważyć, że planowana nowelizacja swoimi skutkami obejmować będzie tylko osoby pełniące funkcję odpłatnie. W związku z tym, w sytuacji powierzenia za pomocą uchwały wykonywania zadań np. członka zarządu w sposób nieodpłatny, obowiązek uiszczenia składki zdrowotnej nie będzie miał zastosowania.

Skutki ustanowienia składki

Konsekwencję opisanej nowelizacji stanowić będzie powstanie obowiązku zapłaty za osoby zatrudnione na mocy powołania 9% składki zdrowotnej naliczanej od osiągniętego przychodu. Zasada umożliwiająca obniżenie wysokości podatku dochodowego o 7,75% podstawy wymiaru składki zdrowotnej nie będzie miała zastosowania w powyższych przypadkach. W projektowanych zmianach nie zostały przewidziane wyjątki umożliwiające odliczenie składki od podatku. W świetle przedstawionych informacji, uznać można, iż w praktyce spowoduje to istotny wzrost obciążeń fiskalnych ciążących na osobach działających na podstawie powołania.

Wobec powyższego, spółki celem zachowania wynagrodzeń dla członków zarządu, prokurentów itp. na dotychczasowym poziomie będą zmuszone podnieść je o kwotę składki zdrowotnej, co spowoduje znaczny wzrost kosztów funkcjonowania danego przedsiębiorcy.  Według opinii ekspertów, planowane zmiany dotyczyć mogą nawet ok. 80% spółek działających na terenie kraju i będą szczególnie dotkliwe dla małych oraz średnich przedsiębiorstw.

Podatek dochodowy od całości dochodów obowiązany jest rozliczyć w Polsce ten, kto jest polskim rezydentem, czyli:

1. posiada na terytorium Polski centrum interesów osobistych lub gospodarczych (ośrodek interesów życiowych) lub
2. przebywa na terytorium Polski dłużej niż 183 dni w roku podatkowym.

Pracodawca zatrudniający zagranicznego pracownika musi zatem ustalić gdzie dany pracownik posiada rezydencję podatkową.

Z wnioskiem o wydanie interpretacji podatkowej Spółka, która przeprowadza odpowiednią procedurę ustalania i weryfikacji rezydencji podatkowej zleceniobiorców będących cudzoziemcami.

Dyrektor KIS potwierdził, że jeżeli Spółka otrzymuje od pracownika oświadczenie, w którym deklaruje on swój ośrodek interesów gospodarczych (lub osobistych) w Polsce w okresie wykonywania umowy zlecenia, a jednocześnie nie przedstawi zagranicznego certyfikatu rezydencji podatkowej, to Spółka ma prawo uznawać takiego pracownika za polskiego rezydenta podatkowego.

Konsekwentnie, taką samą praktykę Spółka stosuje również w przypadku braku dostarczenia przez zleceniobiorcę – polskich rezydentów – numeru PESEL jako identyfikatora podatkowego. Spółka co prawda żąda od takich podatników podania tego numeru, z uwagi na nadawanie go od 2018 r. w związku z wypełnieniem obowiązku meldunkowego w Polsce przez cudzoziemca zamierzającego przebywać na terytorium Polski dłużej niż 30 dni, jednakże nie ma instrumentów prawnych by egzekwować obowiązek dostarczenia numeru PESEL przez zleceniobiorców.

Organ podatkowy potwierdził prawidłowość stanowiska Spółki również i w tym przypadku. Stwierdził, że ,,brak dostarczenia Spółce nr PESEL przez zleceniobiorców, którzy złożyli oświadczenie, że ich ośrodek interesów gospodarczych (lub osobistych) znajduje się w Polsce, pozostaje bez wpływu na uznanie ich za osoby, które mają miejsce zamieszkania w Polsce w rozumieniu art. 3a ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, czyli jako rezydentów podatkowych Polski dla potrzeb podatkowych. Jak słusznie zauważył Wnioskodawca, nie ma podstaw prawnych, aby zleceniobiorcy, którzy nie dostarczyli Spółce nr PESEL byli tylko z tego powodu traktowani jako nierezydenci podatkowi w Polsce.’’

(…) Tym samym, numer PESEL nie jest w takich sytuacjach wymagany. ,,Z uwagi na trudności w uzyskaniu identyfikatorów podatkowych przez podmioty (w szczególności obcokrajowców, będących osobami nieposiadającymi miejsca zameldowania na terytorium Polski), które dodatkowo zostały spotęgowane istniejącym stanem pandemii, podobnie jak w latach ubiegłych, dopuszczona została w tym roku możliwość złożenia informacji przez płatników z wpisanymi „9999999999” w pozycji identyfikatora podatkowego dla podatnika.’’

Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z dnia 6 maja 2021 r., nr 0112-KDIL2-1.4011.166.2021.1.KF

Tą tezę zaprezentował ostatnimi czasy Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej w wydanych interpretacjach podatkowych.

Jedna ze spraw dotyczyła spółki z międzynarodowej grupy kapitałowej, która zamawia kampanie reklamowe dla swoich produktów. W związku z tym nabywa zdjęcia oraz filmy reklamowe, w których uwidocznieni są niemieccy modele oraz modelki. Spółka, oprócz wynagrodzenia licencyjnego należnego właścicielowi praw autorskich wypłaca za granicę również wynagrodzenie dla agencji reprezentującej modeli i modelki za prawo do wykorzystywania ich wizerunku.

Co do potrącenia podatku u źródła w pierwszym przypadku nie ma wątpliwości, jednak wynagrodzenie za prawo do wykorzystywania wizerunku modeli i modelek w ocenie Spółki nie jest przychodem z praw autorskich i pokrewnych, o których mowa w art. 29 ustawy o PIT.

Organ podatkowy przyznał Spółce racje, że:

,,wizerunek nie może być rezultatem pracy czy działalności twórczej i nie może być traktowany jako utwór w rozumieniu przepisów o prawie autorskim i prawach pokrewnych.’’

Dyrektor KIS wyjaśnił również, że:

,,osoba fizyczna nie posiada praw autorskich do swojego własnego wizerunku, a wynagrodzenie za korzystanie z wizerunku nie jest wynagrodzeniem za korzystanie z praw autorskich lub za rozporządzanie nimi.

Prawo do wizerunku, a więc własnego wyglądu, nie jest również prawem pokrewnym w rozumieniu ustawy o prawie autorskim, skoro niewątpliwie nie stanowi artystycznego wykonania utworu lub dzieła sztuki ludowej (art. 85 ust. 1 ustawy o prawie autorskim).’’

W związku z tym wypłacane wynagrodzenie powinno być traktowane jako zysk zagranicznego przedsiębiorstwa opodatkowany wyłącznie w Niemczech, w zgodzie z polsko-niemiecką umową o unikaniu podwójnego opodatkowania.

Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z dnia 29 marca 2021 r., nr 0111-KDIB1-3.4010.596.2020.4.JKT

Od 1 lipca br. ruszyła baza gromadzenia informacji czym ogrzewane są domy, bloki oraz obiekty usługowe. Obowiązek złożenia deklaracji spoczywa na właścicielach i zarządcach budynków ogrzewających swoje budynki źródłem ciepła nieprzekraczającym 1 MW.

W praktyce oznacza to obowiązek zgłoszenia pieca, kominka a nawet kuchni węglowej. Zgłoszeniu podlegają również m.in. kotły i grzejniki gazowe, kotły na paliwa stałe, pompy ciepła, instalacje fotowoltaiczne oraz ogrzewanie elektryczne.

Kto składa?

– właściciele budynków mieszkalnych oraz niemieszkalnych,

– zarząd wspólnoty mieszkaniowej lub spółdzielni – wyręczą oni mieszkańców bloków.

Termin złożenia deklaracji:

W zależności czy budynek został oddany do użytku przed 1 lipca czy po tej dacie, różne są terminy na złożenie deklaracji.

Jeżeli budynek został oddany do użytku przed 1 lipca 2021 r. to na złożenie deklaracji mamy 12 miesięcy.

Jeżeli budynek został oddany do użytku po 1 lipca 2021 r. termin ten wynosi 14 dni od oddania budynku do użytku.

Niedopełnienie obowiązku złożenia deklaracji będzie skutkować mandatem w wysokości 500 zł lub grzywną do 5 000 zł (jeżeli sprawa trafi do sądu).  

Jeżeli o niezłożeniu deklaracji w terminie nie powziął jeszcze informacji wójt, burmistrz lub prezydent miasta możliwe jest uniknięcie kary poprzez złożenie deklaracji wraz z czynnym żalem.

Jak będą weryfikowane dane złożone w deklaracji?

Dane będą weryfikowane w trakcie czynności dokonywanych przez tzw. osoby uprawnione do wprowadzenia danych i informacji do ewidencji, które dokonują inwentaryzacji budynku, a więc będzie to np. kominiarz dokonujący przeglądu komina.

Ministerstwo Finansów planuje wdrożenie e-usługi administracyjnej w postaci ustrukturyzowanych faktur (e-faktury). Początkowo, tj. od 1 października 2021 r. na kiedy zaplanowano uruchomienie systemu, będzie on dobrowolny. Założenia Ministerstwa Finansów przewidują jednak wprowadzenie obowiązku korzystania z e-faktur w 2023 r.

Faktem jest, że fiskus będzie miał większą kontrolę nad przeprowadzanymi przez podatników transakcjami, co pozwoli mu szybciej reagować na oszustwa i wyłudzenia podatkowe.

Nie oznacza to jednak, że przedsiębiorcy na systemie nie skorzystają. Wystawianie e-faktur to przede wszystkim szybszy zwrot podatku VAT – 60 dniowy termin zwrotu skróci się dla nich do 40 dni.

Po drugie, bezpieczeństwo. Faktura pozostanie w bazie danych Ministerstwa Finansów i nie ulegnie zniszczeniu czy zaginięciu. Nie będzie zatem konieczności wydawania jej duplikatów.

Ponadto, wystawianie e-faktur za pośrednictwem bazy MF ma zagwarantować dostarczenie jej do kontrahenta, a wydawanie faktur według jednego wzorca będzie sporym ułatwieniem, tak samo jak wzajemne rozliczenia oraz księgowanie faktur.

E-faktury będą mogły być wystawiane przez podatnika lub osobę upoważnioną. Podatnik będzie mógł upoważnić np. biuro  rachunkowe bądź konkretną osobę do wystawiania e-faktur w jego imieniu i na jego rzecz.

Polska będzie czwartym krajem w Unii Europejskiej, który wprowadza e-faktury.

21 lipca 2021 r. wygraliśmy i w Białymstoku (zob.Kolejna w tym miesiącu wygrana przed WSA w Białymstoku) i… w Warszawie przed Naczelnym Sądem Administracyjnym.

Działka naszej Klientki została objęta decyzją o zezwoleniu na realizację inwestycji drogowej, z tytułu czego Wojewoda ustalił na jej rzecz odszkodowanie. W międzyczasie przedmiotowa działka uległa jednak podziałowi.

Sprawa swój finał znalazła przed NSA, który zgodził się z nami i potwierdził, iż uzyskane odszkodowanie stanowi źródło przychodu, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a) ustawy o PIT i jako takie, z uwagi na spełnienie ustawowych przesłanek, korzysta ze zwolnienia z podatku dochodowego od osób fizycznych na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 29 ustawy o PIT.

Bardziej niż wygrana cieszy nas radość naszej Klientki – bezcenne!

Wyrok NSA z dnia 20 lipca 2021 r., sygn. akt II FSK 27/19

Sukces goni sukces. Tym razem na tapecie – podatek VAT w zakresie terminu odliczenia podatku naliczonego z tytułu importu usług. Nasz klient nie spełniał przesłanki wskazanej w art. 86 ust. 10b pkt 3 ustawy o VAT –  podatek VAT należny z tytułu importu usług wykazywany był po upływie 3 miesięcznego terminu, poprzez złożenie deklaracji VAT (w przypadku np. opóźnienia wystawienia faktury przez kontrahenta).

W naszej ocenie, warunki formalne pozwalające na odliczenie podatku stoją w sprzeczności z fundamentalną zasadą neutralności podatku VAT i są nieznane Dyrektywie 112 UE.

Postępowanie w naszej sprawie zostało zawieszone do czasu rozstrzygnięcia przez TSUE pytania prejudycjalnego, z którym wystąpił inny sąd w innej sprawie (WSA w Gliwicach w sprawie o sygn. akt I SA/Gl 495/19).

W minioną środę (21 lipca 2021 r.) WSA w Białymstoku przychylił się do naszego stanowiska, a my wraz z naszym Klientem możemy cieszyć się z wygranej.

Wyrok WSA w Białymstoku z dnia 21 lipca 2021 r., sygn. akt I SA/Bk 737/19

Ulga IP BOX weszła w życie 1 stycznia 2019 r. Oznacza to, że rozliczenie podatkowe za 2020 r. było dopiero drugim spotkaniem podatników z kwestią ustalania dochodów osiągniętych z kwalifikowanych praw własności intelektualnej. IP BOX pozwala na skorzystanie z preferencyjnej stawki podatku dochodowego w wysokości 5%, więc jest bardzo kuszącym rozwiązaniem. Przy jej stosowaniu należy jednak zachować ostrożność.

Kto może skorzystać z ulgi?

Ulga IP BOX przeznaczona jest dla podatników prowadzących działalność badawczo-rozwojową opodatkowanych podatkiem PIT I CIT (czyli m.in. osoby fizyczne prowadzące jednoosobową działalność gospodarczą, wspólnicy spółki cywilnej, spółki jawnej oraz osoby prawne) osiągających dochody z kwalifikowanych praw własności intelektualnej.

Kwalifikowanym prawem własności intelektualnej jest:

1. Patent,
2. Prawo ochronne na wzór użytkowy,
3. Prawo z rejestracji wzoru przemysłowego,
4. Prawo z rejestracji topografii układu scalonego,
5. Dodatkowe prawo ochronne dla patentu na produkt leczniczy lub produkt ochrony roślin,
6. Prawo z rejestracji produktu leczniczego i produktu leczniczego weterynaryjnego dopuszczonych do obrotu,
7. Wyłączne prawo hodowcy do ochrony wyhodowanej albo odkrytej i wyprowadzonej odmiany, a także do zarobkowego korzystania z niej (jest o nim mowa w ustawie z 26 czerwca 2003 r. o ochronie prawnej odmian roślin; tekst jedn. Dz.U z 2018 r., poz. 432 ze zm.),
8. Autorskie prawo do programu komputerowego.

Prawo to powinno zostać wytworzone, rozwinięte lub ulepszone w ramach prowadzonej przez podatnika działalności B+R.

Z ulgi może zatem skorzystać na przykład programista przenoszący autorskie prawa majątkowe do programu komputerowego za co otrzymuje wynagrodzenie od zleceniodawcy.

IP BOX przyciąga kontrole podatkowe?

Podatnik korzystający z ulgi IP BOX musi liczyć się z tym, że może przyciągnąć uwagę fiskusa. Dlaczego? Jest to dużo niższa stawka podatku, która obwarowana jest spełnieniem kilku przesłanek, a więc fiskus będzie miał co sprawdzać.

Jak bezpiecznie korzystać z ulgi IP BOX?

Ulga IP BOX jest stosunkowo młodą ulgą, a więc praktyka w tym zakresie dopiero się kształtuje. Można jednak zapewnić sobie bezpieczeństwo jej stosowania, a to przy pomocy uzyskanej interpretacji indywidualnej. Baza interpretacji podatkowych dotyczących IP BOX jest już całkiem spora. Nic dziwnego, bowiem wydana w stosunku podatnika interpretacja podatkowa chroni go w ewentualnym sporze z fiskusem.

Prawidłowe sporządzenie wniosku o interpretację to klucz do sukcesu, dlatego tak ważne jest jego odpowiednie przygotowanie – możesz liczyć na naszą pomoc w tym zakresie.

Korekta rozliczeń za 2019r.  i 2020 r.

Nieskorzystanie z ulgi IP BOX w ubiegłych latach nie jest nieodwracalne. Podatnikowi przysługuje bowiem prawo do korekty zeznać podatkowych w celu uwzględnienia w nich ulgi IP BOX i wnioskowanie o stwierdzenie nadpłaty w podatku. Przed dokonaniem jednak takiej korekty warto zabezpieczyć się wspomnianą interpretacją indywidualną.

Sporządzamy wnioski o interpretację również w zakresie ulgi IP-BOX. W celu skorzystania z naszych usług zapraszamy do kontaktu. Zweryfikujemy czy kwalifikujesz się do ulgi i podejmiemy kroki, by zapewnić Ci bezpieczeństwo podatkowe jej stosowania.

Spółka, której prezesem i wspólnikiem posiadającym 99 ze 100 udziałów była ta sama osoba, wypłaciła prezesowi wynagrodzenie za usługi zarządzania oraz usługi doradztwa (obie umowy zostały podpisane przez drugiego wspólnika w imieniu spółki). O ile wypłacone wynagrodzenie za usługi zarządzania nie były kwestionowane, o tyle kwestia wynagrodzenia za usługi doradcze nie została przychylnie rozpatrzona najpierw przez naczelnika urzędu skarbowego, a następnie przez dyrektora Izby Administracji Skarbowej.

W ocenie organów podatkowych nie było wiarygodnych dowodów potwierdzających wykonanie przez prezesa usług na rzecz spółki w zakresie doradztwa. Jedynymi dokumentami jakie spółka posiadała to umowa o doradztwo oraz faktury wystawione przez prezesa.

Ponadto, umowa o doradztwo przewidywała ogólne zagadnienia zarządzania, zarządzania finansami, zarządzania zasobami ludzkimi, stosunkami międzyludzkimi oraz pozostałymi aspektami związanymi z zarządzaniem, a spółką zarządzał przecież jedynie prezes, co w konsekwencji oznacza, że doradzał on sam sobie.

Sprawa trafiła przed WSA w Białymstoku, który mimo wskazywania przez spółkę innych usług niezwiązanych z zarządzaniem a wpisujących się w doradztwo, stanął po stronie organów podatkowych. WSA również zauważył, że to prezes praktycznie samodzielnie zarządzał firmą i podejmował wszystkie istotne decyzje, również tą w zakresie zawarcia umowy z samym sobą. Wskazał również, że nawet jeżeli prezes doradzał podwładnym w określonych wyżej czynnościach, to czynił to jako osoba zarządzająca spółką. Trudno jest bowiem wydzielić te obszary, w których prezes występował w roli doradcy od tych, gdzie był zarządcą spółki.

Wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Białymstoku z dnia 8 stycznia 2021 r., sygn. akt I SA/Bk 902/20